ПЕ'РУН i ПЯРУ'Н над,, м., p ■ -a i -ў. Як ударыў перум прама ў хату. Аб. ПЛА'ЦЫДЯ паз., н., р. -я. 1. Агульная назва бялізны. Папрала плацьця зраньня. Аб- 2. Сукенка. Пашыла сабе плацьця. Аб., Жур. ПО'ДБІУКА наз., ж., р. -i. Падкладка ў вопратцы. Трэба падшыць подбіўку, а то ўся парвалася. Аб. ПО'СКАДНІ наз., адз. няма. Маніцы. Аб. ГТО'СУД наз., м., р. -у, мн. няма. Агульная назва ўсёй пасуды (міскі, лыжкі, нажы, гаршкі, чыгуны, начоўкі, кружкі). Аб. ПРА'СЛА наз., н., р. -а. Агульная назва любой агарожы. Да трбицы нільзя прасла гарадзщь, а то дошч загародзіш. Аб. ПРАЦЬ дзеясл., пяру, пярэш, перах., незак. Мыць (бялізну) пры дапамозе праніка. У вабёд трэба праць плацьця ды бёгчы на работу. Аб. ПРЫ'ХАПКАМ прысл. Рабіць што-небудзь сяды-тады ў вольную часіну. А я ўсю ку-дзёлю прыхапкам папрала. Аб. ПУТАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., незак. Вельмі хутка есці страву. Аб. ПУ'НЯ наз., ж,, p. -i. Частка гумна, дзе складаюць сена. Пуняй называюць i хлеў, дзе стаіць карова. Аб. ПУСТЭ'ЧА наз., агульн., р. -ы. Несамастойны, пусты чалавек. Грышка такая ўжо пустэча, што ні дай жа ж бог. Аб. ПЭ'РКАЛЬ наз., м., р. -ю. Фабрычная тканіна —паркаль. Аб. РАВО'К наз., м., р. -ук-а. Ручэй. Хата стащь ля раўка. Аб., Жур. РЭ'ПАНКА наз., ж., p. -i. Груша або яблык, верхняя частка якіх лопнула ад сонца. Аб. САЧО'К наз., м., р. -чк-а. Кароткая жаночая жакетка на ваце. Аб. САША' наз., ж., р. -ы. Шасэйная дарога, шаша. Аб. СКА'БКА наз., ж., р. -i. Скабку ў нагу загнала, ні магу ступщь. Аб. СКАВА'РКА наз., ж., p. -i. Скварка. Так пасуша скаваркі, што й ёсьці німа чаго. Аб. СКАВАРО'ДШК наз., м., р. -а. Печыва з хлебнага цеста (пячэцца на скаварадзе перад полымем). Аб