ВЕ'ХАЦЬ наз., M., p. -хц-я. Пучок саломы ado травьі, якім мыюць посуд. Аб. BIKO'HA наз., ж., p- -ы. Абраз. Віконы займалі ўвёсь вугал за сталом. Аб. ВГЛАШНІК наз., м., p. -а. 1. Цаўё ў вілках. 2. Месца каля печы, дзе стаяць вілкі. Аб. ВГЛЬЧЫК наз., м., p. -а. Стык двух бакоў страхі. Аб. BIP наз., м., p. -y. Глыбокае месда ў рэчцы. АбВІРЛАВО'КІ прым. Чалавек, у якога вялікія вочы. Аб. ВО'ДВІДКІ наз., p. -а ў, адз. няма■ Трэба схадзіць у водвідкі. Аб. ВУГНЯ'ВЫ прым. Чалавек, які гаворыць у нос; гугнявы. Аб. ВУ'ЛАЧКА наз., ж., p. -i. Завулак. Аб. ВЫ'ПІЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах., зак. 1. Выпіць. 2. З'есці (проса), выпіваюць неабмалочанае проса вераб'і. Махалам ні намахайісься, усё проса віраб'і выпілі. Аб. ВЬГРАДЗІЦЦА дзеясл., -уся, -ішся, неперах., незак. Прыгожа апрануцца. Вырадзілася як на вясёльля. ў Аб. ВЬГСАДКІ наз., адз. няма. Буракі, морква, капуста, якія садзяць вясной для насення. Сёліта ўсе высади памёрзлі. АбГАЛУ'ШКА наз., p. -i, звычайна ўжываецца ў мн.—галушкі. Бульбяныя клёцкі, звараныя ў малацэ. Устань рана, дык зьдзёлаю галушкі. Аб. ГАРО'ЧЧЫК наз., м., p. -y i -а. Кветньк. Насажу сёліта ў гароччыку клубніц. Аб. ГЛЯ'К наз., м., p. -a. Вялікі збан для мёду. Аб. ГРА'ЗКА приел. Мокра, брудна ў хаце, на дарозе. У йіх на сталё гразка, нільзя ёсьці. Аб. ГРУ'БКА наз., ж., p. -i. Галандская печка. Трэба ўжо, сынок, трубку тапщь. Аб. ГУ'БКА н а з ж., р. -І. Мера палатна або асновы па даўжыні сцяны, на якой «снавалі аснову». Паставіла кроены губак на пяць. Аб. ДАРМА' приел. А мне ён дарма аддаў. Аб., Жур. ДРАЧ наз., м., р. -а. Зношаны венік. Пашукай там драч на дварэ. Аб. ДРАЧО'НІКІ наз., м., часцей ужываецца ў мн., р. -аў. Бліны з цёртай (дранай) бульбы, дранікі. На драчонікі буду бульбу драць. Аб. Параўн.: Трапіш да