рал пад галошанне медзі На слуцкім гарачым стаенніку едзе». (Выбр. хворы, 1956, стар. 212)* СТО'ЙКА наз., ж., р. -t. Драўляная прылада, уўякой малыя дзеці вучацца стаяць. Стойку пастаў лі вакна, ніхай дзіця глядзщь на вуліцу. СХО'ДАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах-, зак. Здужаць. Щ сходайіш жа падняць гэты мяшок? СУ'ДЫ наз., толькі ў мн. Два вядры, у якіх носяць ваду. Прынісла двоя судаў вады (г. зн. чатыры вядры). СЫДГРКА1 (сцірка) наз., ж р. -i. Анучка, якой сціраюць стол. СЫДГРКА2. Гумка, якой «сціраюць» напісанае. СЯРНГЧКА наз., ж., р. -i. Запалка. ТАБА'КА наз., ж., р. -i. мн. няма. Даўнёй самі сёйілі табаку. ТА'МАКА прысл. Ужываецца побач з там. ТАУСТА'Я1 прым. Тоўстая. Бёрны таўстыя натта. ТАУСТА'Я2. Цяжарная (жанчына)ТРАСО'ЧНЩ наз. ж., р. -у, зб., мн. няма. Перагной на дрывотні, які вывюзяць на поле, агарод (трасочнік робіць глебу больш рыхлай). ТРА'СЦА наз., н., р. -а, мн. няма. У вайну ўсіх трасца піратрасло ў сялё. ТУТАКА прысл. Ужываецца побач з тут. ГІараўн. у такім жа значэнні ў 3. Бядулі: «Тое, што стары бачыў i чуў тутака да гэтага лета 1924 года, не змясцілася б у вялікай кнізе» (т. III, стар. 170). ТРЫСЫДЕ'Н (трысцён) наз., м.9 р. -а Прыбудова (з бярвенняў) к хаце. Параўн.: тры сцяны. У трысцене звычайна размешчана кухня. УВЕ'ЧАРА прысл. Увечары. Ужываецца побач з вечарам. УЗМЕ'ЖАК наз., м., р. -зюк-а. Кавалак неўзаранай зямлі ў канцы палоскі поля. УЗНО'У прысл. Зноў. У гэтым жа значэнні ўжываецца ізноў. Я ізноў прышла к вам. УЛУ'КАТКІ i УЛУ'КАТКУ прысл. ЗігзагамУСЛО'Н наз., м., р. -а. На Беларусі гавораць яшчэ заслон, слон, зэдаль, перадюк. УСЛО'НЧЫК наз., м., р. -а. Памянш. ад услон. ХАЛАДЗЕ'Ц наз-, м.} р. -дц-а, мн. няма. Квашаніна. ХАТУ'ЛЬ наз., м., р. -я. Звязак чаго-н., якіх-н. прадме6 Зак
Дадатковыя словы
вайнў, вўліцу, зігзагамуслон, мяшбк, стойка, суды, сходаць, сўдаў, табака, тамака, таустая, трасочнщ, трысыден, у^якой, увечара, узмежак, узноу, улукатку, улукаткі, услончык, халадзец, хатуль
9 👁