ПО'СЬЛЯ (посля) прысл. Пасля. Сказала, што прыдзіць посьля. ПРА'ЖЬІЦЬ дзеясл., -y, -ыш, перах., незак. Пражыць гарох, боб, фасоль. Перш нада гарох намачыць нанач, a ўраньні пражыць ў пёчы на скавароццы. Дзёці дужа любяць пражаны гарох. ПРА'ЛЬЛЯ (пралля) наз., ж., p. -i. Жанчына, якая прадзе, папрадуха. ПРАСАВА'ЦЬ дзеясл., -ў-ю, -ў-еш, перах., незак. Гладзідь (прасам) бялізну, адзенне. ПРУ'ТКІ прым. Пругкі, дужы, з моцнымі мускуламі. Хоць малы, a пруткі. 2. Перан. Натта пруткі ты на гэта. ПРЫДАТАК наз., м., p. -тк-а. Той, хто ходзіць, не адстаючы ні на крок. Прыдаткам звычайна называюць дзяцей, якія не адстаюць ад маці, бацькі. ПРЬГПАЧАК наз., м., p. -чк-а. Частка печы (пярэдняя), на якой ставяць гаршкі перад тым, як іх уставіць у печ. ПРЫТВАРО'НІЦ наз., м., p. -нц-а. Прытворшчык. ПРЫТДІМКАМ (прыцемкам) прысл. Увечары, калі пачынае цямнець. Гэту работу можна зробіць i прыцімкам. Ужб прыцімкам прыёхалі дамбу. ПРЫ'ХВАТКАМ прысл. Рабіць што-н. не ўвесь час, а сяды-тады ў вольную часіну. ПУК наз., м., p. -a. Пяро цыбулі, якое нясе насенне. У мянё сёліта ўся цыбуля пашла ў пукі'. ПУЛЯ'ТЫ прым. 3 вялікімі вытрашчанымі вачыма. Дзёўка дужа пулятая. ПУТ1 (пуд) наз., м., p. -а. Мера вагі. ПУТ2 наз., м., p. -y, мн- няма. Спалох, перапалох. пшонны прым. Пшанічны. Ужываецца побач з пшанічны. ПЯФЫЦЬ дзеясл-у, -ыш, перах., незак. 1. Біць, лупцаваць (каго-н.). 2- Біць пранікам бялізну. Бацька кожан вёчар пярыць яго, а ён усіроўна свае. РАДО'УКА наз., ж., р. -i. Чарга пасвіць кароў, авечак i г. д. У нас пастыр пастаянны, а пастух! ганяюць у радоўку. Пастыр харчуйіцца ў радоўку. РАЗГНЬКА наз., ж-, р. -L Чалавек няўважлівы, няспрытны, някемлівы. Hi дзяўчына, а разінька нёйкая расьцёць. Прадаць разшьку (Параўн. руск.: считать ворюн
Дадатковыя словы
гарбх, дамбў, дўжа, зрббіць, мбжна, пбсля, пражьіць, пральля, прасаваць, прытвароніц, прыхваткам, прўткі, пуляты, радоука, скаварбццы, харчўйіцца, цыбўля
9 👁