ПАКАШТАВА'ЦЬ дзеясл., -ў-ю, -у-еш, перах., за/с. Паспытадь. ПАЛА'НКІ яаз., толькі ў мн. Маленькія начовачкі, пры дапамозе якіх ачышчаюць стоўчаныя крупы, зерне i інш. (гл. палаць). ПАЛАСКА'ЦЦА дзеясл., -шч-ўся, -шч-ашся, незак. 1. Паласкацца. 2. Перан. Швэндацда, ацірадда. Казёнцы кожную нядзёлю палошчудда ў нашым лёсі. ПАЛА'ЦІ наз., адз. няма. Насділ з дошак пры печы, звычайна над полам (гл. палок) пры глухой сцяне. На палацях звычайна адпачываюць. Цяпер сустракаюцца рэдка. ПАЛА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах,, незак. Ачышчаць зерне, крупы i інш. пры дапамозе паланак (гл.). ПАЛО'К. Памяншальнае ад пол, невялічкі пол. Палок робідца ў хаце i ў лазні. У хаде зараз сустракаецца вельмі рэдка. ПАЛУ'ДШВАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, неперах., незак. Абеў.даць. ПА'РА наз., ж., р. -ы. Дзве адзежыны разам, калі паверх кажуха надзяецца плашч ці армяк. На начлёх нада пару надзіваць. ПАСО'ЛЬ наз., ж., р. -i, зб., мн. няма. Фасоля. Пасоль добра ўзышла. ПАСТАЯ'ЛКА наз., ж., р. -i, мн. няма. Вяршкі, смятанка. Нада зьняць пастаялку з малака. ПАСТЬГР наз., м., р. -а. Пастаянны пастух, які адказвае за стада. Пастыр пасе стада ўвесь час, а пастух—кожны дзень новы, па чарзе. Выганяй, пастыр ўжо трубіць. ПАСЯЛЕ'НЬ наз., м., р. -я. Той, хто мала займаедца справамі, а любіць толькі хадзідь з хаты ў хату па вёсцы. Параўн.: па сяле. ПАТО'М часц. Але, але ж, усё ж, аднак, а ўсё ж. Патом такі сказала ўсё мне. ПАТПЛЁ'ТКА наз., ж., р. -i. Зробленая з косткі або з моднага дрэва прылада, якой падплятаюць лапді. Часам падплётку выкарыстоўваюдь i ў іншых мэтах. ПАТПРЬГПАЧАК (падпрыпачак) наз., м., p. -чк-а. Mec* да пад прыпечкам, куды ставядь посуд. ПАТТА'КАВАЦЬ (падтаквадь) дзеясл., -ва-ю, -ва-еш