Я. Брыль, Дзеля сапраўднай радасці, 1952, стар. 306. СТЫКА'ЦЦА дзеясл., -юся, -ешся. Заставацца, знаходзіцца, быць дзе-небудзь. Звычайна ўжываецца з адмоўем не. Ніколі не стыкаецца дома—усё бёгае нёйдзе (арф). СУВО'Й паз.у м., р. -я. Вяроўка, якой падпляталі лыкавыя лагіці. СУ'ПРАТКІ (супрадкі) наз., -ак (-каў), адз. няма. Збірацца на супрадкі—схадзіцца ў адну хату прасці, вязаць. К нам усё на супраткі зьбіралісь. СУР наз., м., р. -у, мн. няма, зб. Смецце. Ужываецца i смецце, але сур мае больш шырокае зиачэнне. Кап ходь суру якога вывіс пад бульбу. Аткуль толькі гэты сур бярэцца? Параўн.: шмёцця. Трасцяніца Барысаўскага р-на; руск. сор. СЬВЕТ (свет) наз., м., р. -у. 1. Свет (у розных значэннях). 2. Ужываецца ў значэнні надта многа, безліч. Е'халі, дык лі брамы нёшта сьвет людзёй сабралась. СЬККБА (ськіба) наз.у ж., р. -ы. Тое, што i скіпка (гл.). СЬКГПКА (скібка) наз.у ж.у р. -i. Луста (хлеба). Hi галодны: добрую ськіпку хлеба з маслам зьеў. СЬКІРТА' (скірта) наз., ж., р. -ы. Сцірта (дроў, снапоў). Адна ськірта сухіх (дроў) асталась. Параўн.: руск. скирда; вярста (толькі дроў). Трасцяніца Барысаўскага р-на. СЬКІСЬЛГЦЬ (скісліць) дзеясл.у -/&, -гш, перах., зак. Звычайна пра малако. Побач—сквасіць. СЬЛГБА злучн. Ужываецца пераважна з часціцай толькі ў значэнні: хіба толькі, калі толькі, магчыма. Сьліба толькі ён сам прыёдзіць, тады й зьбірацца ня трэба. Грошы-то яму даць можна, сьліба толькі ні захочыць вазіцца. СЬПЕ'ШКА (спёшка) наз.у ж., p. -i. 1. Ад дзеяслова спяшацца. У спешцы i партфель забыўся ўзяць, (арф.). 2. Гатунак ранняй бульбы, якая скора pacце, сгіее. За вуліцай трохі сьпёшкі (бульбы) пасадзілі. Ужываецца таксами скарасьпёлка (гл.). СЬПІРВА' прысл. Спярша, спачатку. Рука сьпірва ні балёла, a цяпёр ні падняць. СЬПІЧА'К наз., м., p. -a. Завостраная костка ці цвёрдая
Дадатковыя словы
аткўль, бўльбу, вўліцай, ехалі, захбчыць, мбжна, стыкацца, сувой, сьпешка, сьпічак, сўпрадкі, сўпраткі, сўру, тблькі, трбхі, якбга, ямў
6 👁