ПАП'НУЛІ, ЯК ПРУСАКЕ НА МАРО'ЗЕ. Клетнае Глускага раёна (1945). ПАКУ'ЛЬ БА'ЦЬКА КАПУ' ЖЫ'ТА ЗМАЛАЦГУ, ДЫК СЫН АБУ'УСЯ (арф). Паведаміў лінгвіст М. Суднік (1957). ПАМГЖ ЛГХАНЬКА I ГО'РАНЬКА (арф.). I'. п. Радашковічы (1951). ПІЛІ'ПАУСКІ ЛЕД КА'ЖА: ХОЦЬ ТРАШЧУ', АЛЕ НЕ ПУШЧУ' (арф.). Клетнае Глускага раёна (1945). ПІЦЬ (наш'цца, выпіць, папіць) КРОУ. Малыя Бакшты Маладзечанскага раёна, Клетнае Глускага раёна (1950, 1958). ПЛО'ДНЫ, ЯК ВІДУ'К. Запісана ў дарозе Мінск— Слуцк (1956). ПО'УНЫ, ЯК ВО'КА (арф.). Клетнае Глускага раёна (1952). ПРА ЦЯБЕ' й КУРЫ НЯ ШЭ'ПЧУЦЬ. Паведаміла студэнтка Мінскага педінстытута Л. Балотнік (з Пяршаяў Валожынскага раёна) (1954). ПРЫШЛГ У ХА'ТУ I Б'ЮЦЬ МАЙГО' ТАТУ (арф.). Паведаміў пісьменнік С. Александровіч (1959). ПУТАЮ КАВА'ДЛА HI РАСЬСЯЧЭ'Ш. Пас. Янкі Купалы Глускага раёна (1946). Параўн.: украінская— Обуха, батогом не перебити; руская—Плетью обуха не перешибить. ПЯТРОУКА—ГАЛАДО'УКА, СПАСАУКА-ЛА'САУКА. Астрашыцкі Гарадок Мінскага раёна (1957). РАБГЦЬ ПА КАНЕ'Ц РУК (рабіць дрэнна, кепска). Паведаміў дацэнт У. Калеснік (з Сіняўскай Слабады Карэліцкага раёна) (1958). РУКА' НЕ ПАДЫ'МЯЦЦА. Крынкі Карэліцкага раёна (1958). С КАПЫ'ЛЬЛЯ ДАЛО'У. Нялідавічы Мінскага раёна (1956). СА'МА РАЗ (арф.). Найлепш, лепш за ўсё. Сама раз схадзіць дадому ды i пагаварыць (арф.). Пас. Янкі Купалы Глускага раёна (1946). СА'МО РАЗ. Табё( мая шапка само раз (якраз падышла папамеру) Клетнае Глускага раёна (1946). Само раз падышоў. Байлюкі Глускага раёна (1949). СІВЫ', ЯК Я'БЛЫНЯ (арф.). Паведаміў фалькларыст М. Грынолат
Дадатковыя словы
абууся, бацька, бюць, вока, відук, галадоука, горанька, грынблат, далоу, жыта, кавадла, кажа, канец, капыльля, ласаука, марозе, нашцца, падымяцца, пакуль, папнулі, плодны, поуны, піліпаускі, расьсячэш, хату, шэпчуць, яблыня
16 👁