СВО'ЙСКІ прым. Хатні, прыручаны. Чыркавічы. СКАРАДА' наз., ж., p. -ы. Усходы, асенняя рунь. Добрая сёлята скарада. Коўчыцы. СКЕ'ПКА наз., ж., p. -i. Лучынка, трэска, аскалёпак. Paсава. СКГБКА наз., ж., p. -i. Дуста хлеба. Скі'бку хлеба маслам намазаў. Расава. СКРЫ'ЛІК наз., м., p. -a. Тушаная бульба, нарэзаная скрылямі. На абед натушылі бульбы скрылікамі. Расава. CTA'H наз., м., p. -а. Стойла жывёлы на пашы ў летні дзень. На стан хадзі'ла карову дайіць. Мольча. СТРЫЕ'ЧНЫ прым. Дваюрадны. Надбечы (гл.) быў мой стрыёчны брат, казаў, што ў іх дождж прайшбу. Стужкі. СУ'БАР наз., м., p. -у. Сумесь зерня розных культур. Сёння субару змалбу. Вяжны. СУ'ПЛАУ наз., м., p,-a. Дрыгва. Hi лёзь у суплаў, а то правалісься. Расава. Калісьці тут суплаў быў, уюны вадзіліся, a цяпёр трактар ідзё. Мольча. СЫ'ТАУКА наз., ж., p. -i. Птушка—сітаўка, пліска. Бытуе прымета: убачыў сытаўку высока—сей высока (на ўзгорках); убачыў сытаўку ні'зка—сёй нізка (на далінах). Чыркавічы. СЬЦЕ'ЖАР наз., м., p. -a. Жэрдка, вакол якой кладзецца стог. Язвін. СЯДА'К наз., м„ p. -a. Пасажыр. Калісьці Хайім-балагол па пяць сядакбу браў. Печышчы. TABA'P наз., м., p. -у. 1. Буйная рагатая жывёла. Устала, як тавар гналі. Язвін. 2. Матэрыял на абутак. Дастаў тавару на чобаты. Казлоўка. ТАРАБАўКА наз., ж., p. -i. Балбатуха. Слухай, што табё тая тарабалка нагаворыць. Стужкі. TAPA'H наз., м„ p. -a. 1. Сушаная або вэнджаная рыба. 2. Худы, знясілены. Высах, як таран, a шчэ выхваляяцца. Ракшын. ТРАСУ'ХА наз., ж„ p. -i. Малярыя. Гл. хінцуха. Язвін. УЗВА'Р наз., м., p. -у, звыч. у мн. Кампот. Насушыла дзі'чак—будзя ш чагб ўзвары варыць. Чыркавічы. УПЕ'РАК 1 прысл. Упоперак. Упёрак дарогу перайшбу. УПЕ'РАК2 прыназ., з родн. скл. Стаў упёрак дарогі. Дуброва, Ракшын, Прудок
Дадатковыя словы
ctah, tabap, tapah, бўльбы, гбл, дарбгу, дарбгі, дбждж, дзічак, змалбў, нагавбрыць, перайшбў, свойскі, скепка, скібку, слўхай, стрыечны, суплау, сытаука, сьцежар, сядакбў, сўбару, сўплаў, тараба^ка, трасуха, узвар, уперак, хадзіла, чббаты, шбў, ўзгбрках
2 👁