ТАРЦГНА наз., ж., p. -ы. Кавалак торфу. TPO'HAK наз.. м., p. -нк-а. Ручка (нажа). Паламалі тронак, a так! нож быў! ТРУСКА'УКА наз., ж., p. -i, мн.—трускаўкі. Клубніцы. Побач ужываецца бардукі. ТУ'ТАКА прысл. Тут. Тутака квётак шмат. УВЭ'ДЗГАЦЦА дзеясл., -юся, -ешся, зак. Умазацца. Увэдзгаўся па вушы ў грась. УЖЫ'ШЧО наз., н., p. -a. Вяроўка, якой увязваюць сена, салому, снапы на возе. Ужышчо на вое палажы. УЛЕ'ХЦЫ прысл. Без кладзі, паражняком (ехаць). УПІКА'ЦЬ дзеясл., -ю, -etu, перах. i без дап., незак. Папракаць. Куском хлеба ўпікая. УСЛО'Н, СЛОН, ЗІўСЛО'Н наз„ м., p. -a. Пастаў услон да стала. ХВАРСЕ'ЦЬ дзеясл., -ў, -іш, неперах., незак. Ой, ты, мі'лы, не хварсі, высока носа не насі. 3 частушкі. ХВАРСУ'Н наз., м., р. -а. Такі хварсун, не падыйсш. ХЛЬГСНУЦЬ дзеясл., -у, -еш, неперах., зак. Нечакана выцяць па твары. Як хлысну, дак адразу зарве (сціхнеш). ХРАМАЛТН наз., м., р. -у. Крэм для абутку. ХРА'ПА 1наз., ж., р. -ы. Параўн.: Конская мыза —храпа. Я- Брыль, Выбраныя апавяданні, Мінск, 1959. ХРА'ПА2 наз., ж., р. -ы. На вуліцы храпа. ГІараўн.: Калі гразь замерзне нагалік, без снегу — таксама храпа. Я. Брыль, Выбраныя апавяданні, 1959, стар. 39. ХУ'НТЫ 1 наз., мн. назоўніка хунт. ХУ'НТЫ2 наз., адз. няма. Памольны збор у млыне. У друг! мяшок насьш хунты аддаць. ЦУТЛІ наз., адз. няма. Кбнік малады, гарачы, й цуглі не памагаюць. ЦЬГРКАЦЬ дзеясл., -а-ю, -а-еш, перах., незак. Пацыркаць карову — падаіць карову. ЦЯРО'МУХА наз., ж., р. -i. Чаромха. Цьвіла цяромуха раньняй вяснбю. 3 народнай песні. ЧАРАНО'К наз., м., р. -нк -а. Трымай ложку за чаранок. ЧАЎПЦГ дзеясл., -ёш, -ё, неперах., незак. Гаварыць многа рознага, прыдуманага на чалавека, пля1Г.У
Дадатковыя словы
tpohak, бардўкі, вўшы, зі^сло'н, зіўслон, мяшбк, мілы, трбнак, трускаука, тўтака, увэдзгацца, улехцы, упікаць, хварсець, хварсўн, хўнты, цўглі
7 👁