БАЛАЗЕ' прысл. Добра што. Побач ужываецца балось. Балазё ты прыйшла сёньня: Параўн.: Вазьмуся я за яго, балазе яго бабы ў хаце няма... (Я. Брыль, Выбраныя апавяданні, Мінск, 1959). БАЛО'СЬ (балазё) прысл. Гл. балазё. БАЦ назм., p. -i. 1. Пацук. 2. Пераносн.: малое дзіця, вельмі рухавае. Не замінай пад рукамі, бац малы. БІЗУ'Н наз м., p. -а, зніжальн. Чалавек, у якога нічога няма, вельмі бедны. БІКЕШ наз., м., p. -y i -a. Зімовая мужчынская куртка. Скоранько схапіў бікёш i выскачыў с хаты. БГЛО наз., H.f p. -a. Спінка ў ложку. Павёсь ручшк на біло. БЛА'ЗАН наз., м., p. -а. 1. Падростак. Штб зь яго возьмяш, гэта ш блазан яшчэ. 2. Пераноснае: чалавек, які разважае, як нясталы. БОР наз., м p. -у. Расліна з сямейства прасяных, зерне яе падобнае да проса. Трэба бору трохі зварыць. БУДЬГНАК наз.ў м.ў p. -нк-а. Уся сельскагаспадарчая пабудова разам з хатай. Усё ў ягб ў паратку, й будынак, як шклянка. БУ'ЧАЕ наз., н. p. -я. Месца, пакрытае каменнямі, некалькі ўзвышанае. Каровы гоняць у бучаё. БЭ'РСАЦЬ дзеясл., -а-ю, -а-еш, перах., незак. Блытаць (ніткі). Пабэрсалі ніткі, цяпёр хіба разьбярэш? ВАГА' наз., ж., p. 4. Прыладжаны да канца стралы (частка збудавання пры студні) груз. Зусім лёхко цягнуць ваду: вагу цяшкую прывязалі, дак само вядро падымаяцца. ВАЛО'ВІКІ н а з м., p. -к-а. Сталовыя буракі. Дборыя буракё (боршч) з валовікаў. ВАНДЗЭ7ІАК наз., м„ p. -лк-а. Званочак, павешаны каню на шыю. Вандзэлак зьвініць, мусіць нашы ёдуць. BA'PA наз., ж., p. -ы. Згатаваная страва. Хоць вары якой падала п. Mo' вара ёсьць? ВЭ'ДЛУХ прыназ. У параўнанні з. Вэдлух сьвёчкі лямпа куды віднёй гарыць. ВЭ'НЬДЗЯКА. Вунь. Вэньдзяка карова ходзіць. ВЕ'СЬНІКІ наз., p. -аў, адз. няма. 1. Дзверы ў двор, зробленыя з дошак. або з лазы. 2. Пераноснае: вёснікі—плёткі. ВЕ'ТРЫЦЬ д з е я с л -y, -ыш, перах., незак. Ачышчаць