Матэрыялы для слоўніка народна-дыялектнай мовы (1960)

 ◀  / 200  ▶ 
Н. КАЛОША 3 ЛЕКСІКІ ВЁСКІ л у к і1 АДВЕ'ДЗІНЬІ наз., p. -ін, адз. няма. Ісці ў адведзіны— ісці наведаць парадзіху. У сястры ў адвёдзінах была. АДРЬГНА наз., ж., p. -ы. Будынак для сена, саломы i іншых кармоў. Цэлую адрыну сёна накасілі. АЗЯРО'Т (азярод) наз., м., p. -у. Скразны ведер, пройма. Пастой цэлы дзень на такім азяродзя. АКАЛЕ'ЦЬ, скалёць, укалёць, дзеясл., -ё-ю, -ё-еш, неперахзак. 1. Моцна змерзнуць. 2. Памерці. АМЕ'ЦІ н а з p. -яў, адз, няма. Аўсяная мякіна. Цэлы мех амёцяў прынёс. АПАЛА'ЦЬ дзеясл., -а-ю, -а-еш, пе рах не з ак. Ачышчаць крупы, проса ці другое зерне ад мякіны i пылу пры дапамозе невялікіх начовачак, якія злёгку падтрасаюць. Апалала просо. АПРО'МЯЦЫДЮ прысл. Вельмі хутка. Ужываецца з дзеясловамі руху. Як пачулі стральбу, апромяцьщо кінуліся ў лес. АПО'РАК наз., м р. -рк-а. Зношаны абутак. Апоркі на нагах, нічога ня грэюць. Побач ужываецца атопак. АСЕ'ЛЩА наз., ж., р. -ы. Сенажаць, луг ля вёскі (паўз вёску, уздоўж вёскі). Гані гусёй на асёліцу. АТЛЕТА (адліга) наз., ж., р. -i. Крыху атлёжняй стало, а то ўсе марос ды марос. У атлёгу ляхчэй. АТО'ПАК наз., м., р. -пк-а. Гл. апорак. БАТНА наз., ж., р. -ы, мн. няма. Брудна, гразь (на дарозе, на вуліцы). Багна—ні прайсьці, ні праёхаць. 2. Назва ўрочышча—участка балота. 1 Веска Лукі ўваходзіць у Карэліцкі раён Гродзенскай вобласці
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адведзіньі, азярбд, азярбдзя, азярот, акалець, амеці, апалаць, апбрак, апбркі, апрбмяцьщо, апромяцыдю, аселща, атбпак, крыхў, марбс, нічбга, пачўлі, стральбў
5 👁
 ◀  / 200  ▶