нёй скі'дая хату ў кучу i сядзіць, a цяпер i тынкуюць, i бёляць. ТЭ'БЯЛЬ (тэбель) наз., м., p. -я. Вялікі свердзел. Такі' плотнік, што тэбяля свайгб ні мая. ТЭ'ЧКА низ., ж., p. -i. Партфель. Аддала мне тэчку, а сама пабегла. УЛЕ'ХЦЫ (улёгцы) прысл. Ісці ці ехаць без паклажы, без грузу. Туды ўлёхцы заёхалі, a назат клыпалі. УНА'ДЗІЦЦА дзеясл, -ішся, -іцца, зак. Унадзіўся, як кот у каўбасы. УРЭ'Х наз., м., p. -a i -у. Агрэх. У такога трактарыста палавша поля ~ урэхі. УШЧАПГЦЬ дзеясл., -пл-ю, -п-іш, перах., зак. Зрабіць прышчэпку дрэва. Хочу ўшчапіць колькі грушак, да ўсё ніяк ні зьбяруся. УШЧЭ'ПЫ наз., p. -аў, ужываецца звычайна ў мн., у адз. толькі з памяншальным суфіксам — ушчэпка. Сбрак ушчэпаў пасадзіў на сотках. ФІРА'НКА наз., ж p. -i. Занавеска. Фіранкі новыя к сёмусі пашьіла, хоць вокна ні будуць хляпёць голыя (гл. хляпець). ХЛЯПЕ'ЦЬ дзеясл., -ею, неперах., незак. Быць адкрытымі, незавешанымі, адчыненымі. Вбкна голыя хляпёюдь (без занавесак). ЦАГА'Н наз., м., p. -а. Чыгун, чыгунок. Кап ты кар* топяль цаган спарыла да абмяшала мукою, дак i сьвінья добрыя былі п. ЦЕ'РЛА наз., м„ p. -a. Гліняная пасудзіна, у якой труць мак, канаплянае, ільняное семя. Аднб цёрла на ўсё сялб засталося. ЦЫРА'ТА наз., ж.} p. -ы. У будзянь ні брытка i цыратаю стол заслаць. ЧАСНЬГК наз., м., p. -ў. Лётась цыбуля добрая парасла, а часнык увёсь пагніў. ША'ЛІК наз., м., p. -a. Цяпёр i на шыю завязваюць шалік, i на голаў — шалік. ШАРАВА'РКА наз., ж., p. -i. Работы па рамонту дарог. Шараварку даўнб рабілі на той дарозі. ШВЭ'ДРА наз.] ж.' p. -ы. Світар. Бёлянькую швэдру хлопцу зьвязала. ШВЭ'НДАЦЦА дзеясл., -ешся, -ецца, неперах., незак
Дадатковыя словы
бўдзянь, гблаў, гблыя, грўшак, дарбзі, дббрая, дббрыя, засталбся, зьбярўся, кблькі, кўчу, кўюць, нбвыя, плбтнік, скідая, такбга, тбпяль, тэбяль, тэчка, улехцы, унадзіцца, ушчэпы, фіранка, церла, цыбўля, шараварка, швэдра, швэндацца
3 👁