Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
РАСПРА'ЖЫЦЦА зак. тр. Разварыцца. Тая бульба, што распражыцца, вёльмі смачная. Кам. РАСПЫТА'ЦЦА (распытацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Запытаць. «Пайду распытаюся ў яе, ці праўда гэта».— «Hy што, распытаўся?» Вішн. РАСПЭ'ЙКАЦЬ (распэйкаць), -аю, -еш; зак. тр. Pacтрацідь. Пайшла на базар i ўсе грошы распэйкала. Раўч. РАСТУ'ЧЫ (растучы) прым. Той, хто хутка расде i размнажаецца. А гэны вазон мне з Украіны прывязьлі. Нн растучы такі'. Адрэжу флянс с адной стараны, глянь, а ён ужо з другой расьцё. Краеіва так цьвіцё. Бяс. РАССАХАВГЛЫ (рассахавілы) толькі мн. Драўляныя вілы на два зубы. Я'ська, бяры рассахавілы ды йдзём ржышча складаць. Заб. РАСТО'РКАЦЬ (расторкаць), -ю, -еш; зак. тр. Раздаць пакрыху. Расторкала ўсё семянб, a цяпёр сабё няма. Чар. РАСПУ'СТА (распуста) жан. Развадная жанчына. Пражыла ўвесь век распустаю. Ліс. РАСТУ'РКАЦЬ (растуркаць), -ю, -еш; зак. тр. Разбудзіць. Як заваліцца на сёна, не растуркаць. Ліс. РАСХЛЯБА'СТАЦЬ (расхлябастаць), -ю, -еш; зак. тр. Разбіць. От дуршца, расхлябастала такую міску, i дзе ў цябё вочы былі. Бяс. РАСХО'ДАЦЬ, -ю, -еш; зак. тр. Растрацідь. Яна дзёсяць рублёў расходала. Цял. РАСХРЬІ'СТА (расхрыста) агульн., неадабр. Чалавек, які ходзіць заўсёды ў расшпіленай вопратцы. Зашпіліся, расхрыста ты. Кам. РАСШУМАЦЕ'ЦЬ (рашшумацёць), -ч-у, -іш; незак. тр. Разарваць (на кавалкі). Рашшумацёла пісьмб, а цяпёр сама шкадуеш. Узгур. РАСЦЯРО'Б (расьцяроп) мужч. Высечаны ўчастак лесу. На расьцяробах цяпёр пазёмак многа. Бяс. РАУЗЬНЯ' (раўзьня) агульн. Плакса. Што з гэтай раўзынёй рабіць, ніяк ні супакбіцца. Кам. 7 Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўльба, вбчы, мнбга, пайдў, распўста, распўстаю, растбркала, растбркаць, растўркаць, растўчы, расхбдала, расходаць, расхрьіста, расцяроб, расшумацець, расьцярббах, расьцярбп, такўю, шкадўеш, яська
6 👁
 ◀  / 145  ▶