РАСПРА'ЖЫЦЦА зак. тр. Разварыцца. Тая бульба, што распражыцца, вёльмі смачная. Кам. РАСПЫТА'ЦЦА (распытацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Запытаць. «Пайду распытаюся ў яе, ці праўда гэта».— «Hy што, распытаўся?» Вішн. РАСПЭ'ЙКАЦЬ (распэйкаць), -аю, -еш; зак. тр. Pacтрацідь. Пайшла на базар i ўсе грошы распэйкала. Раўч. РАСТУ'ЧЫ (растучы) прым. Той, хто хутка расде i размнажаецца. А гэны вазон мне з Украіны прывязьлі. Нн растучы такі'. Адрэжу флянс с адной стараны, глянь, а ён ужо з другой расьцё. Краеіва так цьвіцё. Бяс. РАССАХАВГЛЫ (рассахавілы) толькі мн. Драўляныя вілы на два зубы. Я'ська, бяры рассахавілы ды йдзём ржышча складаць. Заб. РАСТО'РКАЦЬ (расторкаць), -ю, -еш; зак. тр. Раздаць пакрыху. Расторкала ўсё семянб, a цяпёр сабё няма. Чар. РАСПУ'СТА (распуста) жан. Развадная жанчына. Пражыла ўвесь век распустаю. Ліс. РАСТУ'РКАЦЬ (растуркаць), -ю, -еш; зак. тр. Разбудзіць. Як заваліцца на сёна, не растуркаць. Ліс. РАСХЛЯБА'СТАЦЬ (расхлябастаць), -ю, -еш; зак. тр. Разбіць. От дуршца, расхлябастала такую міску, i дзе ў цябё вочы былі. Бяс. РАСХО'ДАЦЬ, -ю, -еш; зак. тр. Растрацідь. Яна дзёсяць рублёў расходала. Цял. РАСХРЬІ'СТА (расхрыста) агульн., неадабр. Чалавек, які ходзіць заўсёды ў расшпіленай вопратцы. Зашпіліся, расхрыста ты. Кам. РАСШУМАЦЕ'ЦЬ (рашшумацёць), -ч-у, -іш; незак. тр. Разарваць (на кавалкі). Рашшумацёла пісьмб, а цяпёр сама шкадуеш. Узгур. РАСЦЯРО'Б (расьцяроп) мужч. Высечаны ўчастак лесу. На расьцяробах цяпёр пазёмак многа. Бяс. РАУЗЬНЯ' (раўзьня) агульн. Плакса. Што з гэтай раўзынёй рабіць, ніяк ні супакбіцца. Кам. 7 Зак