пусьцілі погаласку, што артысты прыёдуць, а яны не прыёхалі. Кальч. ПО'ДСВІНАК (потсьвінак) мужч. Падгадаванае, ладнае парася. У вас, кажуць, потсьвінак купіць можна? Hap. ПО'ДСІТАК (потсітак) мужч. 1. Частае сіта. Дзёці, дзе гота наш потсітак, трэба муку сёяць, a ягб няма на цьвічку. P. Ч. 2. Шырокі кош з вяровачкамі, у які набіралася жыта для сяўбы. Пбтсіткамі сёялі жьгта i другое зерне. P. Ч. ПО'ЛАГ (полах) мужч. 1. Посцілка, у якой насілі траву. Вот каб быў у нас полах, то мы змаглі п сваю работу хутко зрабідь, а то носіш кашом — вёльмі марудна. Р. П. 2. Мяшок, у якім носяць траву. А полах ёты ўжо саўсгм старэнькі. Р. П. ПО'МАК (помак) мужч., асудж. 1. Гультай. Вот noмак, ляжыць i ня павёрнецца, хоць бы па ваду схадзіў. P. П. 2. Знесенае вадой бервяно. Хвёдар за дзень вылавіў каля дзесятка помакаў. Чыж. ПО'МАЧ (помач) жан. Дапамога. Табё то мая помач трэба. Цял. ПО'ПЛАУ мужч. Луг. У нас на поплаві ўжэ траву сёюць. Кам. ПО'ПРАДКІ (попраткі) толькі мн. Зборышча, куды збіраліся дзяўчаты i пралі кудзелю. Дбуня мы зьбіраліся на попраткі ў адну хату, пралі ўсе разам, шчэ хлопцы прыходзілі, дык саўсім весела было. P. П. ПО'СТАСЦЬ (постасьць) жан. Постаць. Нёкалі пані гавора, каб займалі вузенькія постасьці, кал чыста ўсё жалі. Бяс. ПО'ШАЛКА (пошалка, пошылка) жан. Навалачка. На сьвёжай пошалцы дык аш спаць ляхчэй. Бом. ПО'ЯС (пояс) мужч. Прыстасаванне, якім замацоўваюцца кроквы. Дом ужб хутка закончаць, бо засталося толькі пояс замацаваць ды крышу накрыць. P. П. ПРА'ВІЦЬ (правіць), -ўл-ю, -іш; зак. тр. Гаварыць
Дадатковыя словы
аднў, вадў, вўзенькія, гавбра, гбта, дбўня, закбнчаць, засталбся, кашбм, марўд, мбж, мукў, нбсіш, пбгаласку, пбмак, пбмакаў, пбмач, пбплаві, пбпраткі, пбстасьць, пбстасьці, пбтсьвінак, пбтсітак, пбшалка, пбшалцы, пбшылка, подсвінак, подсітак, полаг, поплау, попрадкі, постасць, прыхбдзілі, пўсьцілі, тблькі, травў, хўтка, хўтко, цьвічкў
4 👁