Матэрыялы для слоўніка мінска-маладзечанскіх гаворак (1977). Сшытак 3. М. А. Жыдовіч

 ◀  / 145  ▶ 
цы пабудавалІ камбІнат быта, у якім шыюць пирткё. Чар. ПАРО'ЖНІ (парожні) прым. Не засланы. Телівізар трэба накрываць, а стол трэба каб быў парожні. Чар. ПАРО'НКІ (паронкі) толькі мн. Дробная бульба. У мяні дартошка вышла больша, дык я паронкі сьвшьням вару. Яньг хоць i не спорны, але ш трэба што варыць. P. Ч. ПАРЬГЛАУКА (парылаўка) жан. Парыльня. A Зюня гэтак дбуга была ў гэтай парылаўцы, што як вышла c парылаўкі, давай млець. «Вой, кажа, нідобра, вой, нідобра, імчы ты мне чагб, якби вады». Сів. ПАРЭ'НЖЬІ (парэнжы) толькі мн. Парэнчы. Глядзі, сынка, трымайся за парэнжы, а то клатка калышацца. Р.Ч. ПАСА'ЖНЫ БЫЧО'К. Бычок, якога даюдь на пасаг. Даў мне бацька бычка пасажнага І валоку зямлі'. Кам. ПАСКУ'ПВАЦЬ (паскупуваць), -ю, -еш; зак. тр. Памыць, пакупаць. Загнаў у рэку ды паскуіпуваў ydx дзяцёй. В. В. ПАССУБЩЬ (пасобіць), -б-лю, -іш; зак. тр. Дапамагчы. Хадзі, Ганька, пасоб мне гэта сена перанёсьді. Бяс. ПАСПЫТА'ЦЬ (лён), -ю, -еш; зак. тр. Праверыць, ці вылежаўся лён. Паспытаць лён мы давяралі толькі Тамашу. Войр. ПАСТАЯ'ЛКА (пастаялка) жан. Вяршок. Пастаялку маці вунь у той збан зьлівае. Бар. ПАСТРО'ІЦЬ (пастрбіць), -е, -іш; незак. тр. Падрыхтаіваць есці. Устала рана, пастрбіла ёсьці, ydx пабудзіла. Акал. ПАСТРЭ'НЧЫЦЬ (пастрэнчыць), -y, -ыш; зак. тр. ІІараіць. Добра, што Саша пастрэнчыў абагнадь картошкі, дык я i абагнала. В. B. ПАСУ'ДАК (яасудак) мужч. Пасуда. Па хазяйству чуць спраўляюся — старая. Во ўнучка малая, знаіця, мне
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ббльша, валбку, варў, дартбшка, дббра, дбўга, картбш, машў, нідббра, парбжні, парбнкі, парэнжьі, пасажны, пасбб, пасббіць, паскупваць, паскўіпуваў, пастроіць, пасудак, пйрткё, тблькі, яасўдак, якбй, ўнўчка
7 👁
 ◀  / 145  ▶