МАЗГАВІ'НА (мазгавіна) жан., зневаж. Галава. Зараз як дам гэтай сеткай па гэтай дурной мазгавше. Кам. МАЗЕ'ЛІК (мазёлік) мужч. Подмазка. Бывала: «А каб цябё коршун». Кот мазёлік панёс, што патэльню мазаць. А дяпёр во сала ляжыць, i кошка не бярэць. Скажаш, ніпраўды? Мік, MA3ETLA (мазёпа) агульн., неадабр. Размазня (аб чалавеку). Нашто ш ты на яго мазёпа сказала? Буз. МА'ЙТКІ (майткі) толькі мн. Штаны. I сам ён хлопец модны, i майткі ў яго модныя. Мал. МАКЕ'РКА (макёрка) жан. Бляшаная баначка. У макёрку даўнёй гроты складалі на хранёне. Р. Ч. МАКРЬГЦА (макрыца) жан., бат. Пуегазелле, якое расце на вільготных месцах. Макрыцу натта добра рваць. Цяр. МАЛЕ'НЧЫЦЦА (малёнчыцца), -у-ся, -ыш-ся; незак. тр. Паводзіць сябе, як малыя дзеці. Вялі'кІя дзёўкі, а малёнчацца. Кам. МАЛЬДАВА'ЦЬ (мальдаіваць), -ую, -еш; незак. тр. Адзначаць. Чаго ты не прыйшбу? Перат сходам усіх прысутных мальдавалі. Бар. МАНЕФКА (манерка) жан. Чашка. Купіла я ўчора ў магазіня манёрачку, дяпёр буду зь яе чай піць. Кук. МАНЮ'К (манюк) мужч., зневаж. Ілгун. Каму што надумае зманё, толькі усьпівай яго слухаць, вот манюк. Уеё на вёсцы завуць яго манюк. Бяс. МАЛО'ЦЬ ЯЗБІКОМ перан. Гаварыць што папала. Слухай яе, што яна языком мёля. В. В. МАНІ'ЦЫ (маніцы) толькі мн. Спелыя каноплі. Ранёй сёялі каноплі, дык як яны пасьпёюць, іх называюць маніцамі. Цяр. МАНЮ'КА (манкжа) агульн. Ілгуння. Была нявёстка праўдзіва i жонка манюка. От пякуць алаткі, а дзет на пёчы сядзіць i злазіць не хоча. Нявёстка гавора дзёду: «Я табё дам анну алатку i анну скварку». Скажа так i дасьць, як сказала. Як жонка пячэ алаткі, тожа гавора
Дадатковыя словы
аннў, бўду, вялікія, канбплі, мазелік, макерка, маленчыцца, малоць, мальдаваць, мбдныя, надўмае, прыйшбў, слўхаць, сўтных, тблькі
6 👁