КЛІНЫ' (кліны) толькі мн. Прарэх у штаяах. Ужо такі ён чалавёк, вечна з радішлянымі клінамі ходзя. l ' a p. КЛО'ПАЛКА (клопалка) жан. Квактуха. Ранёй не было часу глядзёць за клопалкай, кінеш яе, дык палавіны куранят i няма. Р.Ч. КЛЫ'НДА (клыінда) жан. Страва з ільнянога семя. Упёрат я любіла гэтую кльгаду, a ціпёр нёшто ні хочацца яе ёсьці. Кук. КЛЫ'НДЬІ (клынды) толькі мн. Ногі. Нахадзілася за дзень: i за канём схадзіць, i плушка расстарацца. Вёдама, без мушчыны жыву. Кльшды ледзь цягаю. Ляжу ў пасьцёль — аж млёюць. P. П. КЛЫГУНІ'ХА (клыгуніха) жан., неадабр. Жанчына, якая ўсё стогне. Яна колькі жьгвё, столькі стопне, клыгуніха гэта. Бяс. КЛЬРШКА (клышка) жан. Замочэк. У мянё янб й нічога няма ў ім, палатна ё скрутачак i паркаль бёленькі ляжыць, ды я й павёсіла кльішку, а то дзёці вымажуць рукаімі, вядома, ca двара. P. П. КЛЯНО'УНІК (клянбунік) мужч. Участак лесу, дзе раеце клён. На тым мёсцы упёрад рос непраходны клянбунік, а зараз вырубілі. Гіл. KHA'TKA (кнатка) жан. Цэўка. Кроены ткала ўвесь дзень, a дзядёй застаўляла кнаткі крудіць. Бяс. КО'ЛІЯ (крлія) жан. Гл. калея. Учора ў поле ганяў карбу Савэрка, a сёньня дрыйшла колія мнё. Папрасіла я свайгб ўнука, каб адбыў колію, а сама пайшла жаць траву. Кор. KO'HCKI ВОУК (конскі воўк). Вялікі сівы воўк ростам з жарабя. На ўзлёсьсі бачыў кбяскага ваўка. Кам. КО'ЛЬКА (колька) прысл. Колькі. Колька я знаходзіў такіх гнёздаў у лёсі. Кам. КО'ПКА (копка) жан. Месца, дзе ставяць скавароды. Пайду троха падбяру ў концы, а то абы-чагб панастаўлялі, што i скаварод няма дзе падзёць. Бяс
Дадатковыя словы
khatka, kohcki, вядбма, жывў, знахб, карбў, кблька, кблькі, кблію, кблія, кбнскі, кбпка, клында, клындьі, клянбўнік, кляноунік, нбўнік, непрахбдны, нічбга, падбярў, пайдў, скаварбд, скрўтачак, стблькі, стбпне, трбха, учбра, хбдзя, хбчац, ўнўка
8 👁