КА'УКА (каўка) жан. Галка. На полі вяснби заўсёды каўкі мітусяцца. Бар. КАУМЕ'Р (каўмёр) мужч. Каўнер. Каўмёр таксама трэба ўгадаць прышыць. Нав. КАЛЬБЕ'ЛЬ (кальбёль) жан. Калыска. Ранёй кальбёлі з карьг рабілі, a ціпёр купляюць. Kan. К А Л Я С Н ІЧ О 'К (к ал я сь н іч бк) мужч. Н яп оўны в оз с е н а. У ягб яш чэ за ст а ў ся к ал ясьн іч ок сён а. P. Ч. К А Л Я Ш Ы 'Й Н ІК (к ал яш ы йн ік) мужч. Ш а рф м у ж чы нскі, зв я заны з суконны х н ітак. З а в я жы каляш ы йнік, м ац і так ст а р а л а ся дл я ця бё, ды i х б л а д н а. Мац. KAMAKI' (камакі) толькі мн. Бульбяная каша, пюрэ. Гаспадар заўсёды мбучкі есьць ці то камакі, ці то квас, уся рбуна. Кузьм. KAMO'PKA (каморка) жан. Кладоўка. Прынясі c каморкі сала, ключ у кішэні майгб каптана. P. Ч. КАМЫ' (камы) толькі мн. Гарохавы суп. Еў камы i хіваліў, а я яшчэ рулі смачныя зрабіла. Масц. КАМЯКІ' (камякі) толькі мн. Бульбяная каша. У Чурылаві дык на кашу з картоплі кажуць камякі. В. В. КАМІНАФ (камінар). Чалавек, які чысціць коміны. Ну i замазаўся ты, як камінар які, толькі вочы i блішчаць. Бяс. КАМЯНІ'ЦА (камяніца) жан. Куча каменняў. Мы адразу паёдзем да той камяшцы, што адразу за вёскаю. Кам. КАНА'ФА (канафа) жан. Дыван. Канафа — гэта вялікая i шырачэзная карваць з дрэва з высокай сыпінкай i пярыламі. На ёй можна сядзёць i спаць, матрас палажыўшы. Акал. КАНДУ'Ш (кандуш) мужч. Сяннік. Усе кандушьг ў вуглё склалі, потым разьбяруцца. Кузьм. КАНДЫБА'ЦЬ (кандыбаць), -ю, -еш; незак. тр. Ісці павольна. Вунь старая Настуля кандыбая па вуліцы. Кам. КАНСЕ'РВЕННЫ (кансёрвянны) прым. Кансервава
Дадатковыя словы
kamopka, вбчы, высбкай, вяснбй, вўліцы, кальбель, кандўш, кансервенны, картбплі, каука, каумер, мбжна, мбркі, мбўчкі, настўля, пблі, пбтым, разьбярўцца, рбўна, рўлі, тблькі
12 👁