КА'ЛІВА (каліва) прысл. Крыху. Дай ты мне хоць калііва арэхаў, а то сварыцца будзем. Хац. КАЛГУЕ (каліўе) ніяк. Бульбоўнік. Увосень дык жжалі i ссушылі на зіму каліўе. Хац. КАЛО'ДА (калода) жан. Гл. ядзерка. Калода, калода, што заўтра будзе — дождж ці пагода? Уж. Тоўстая непаваротлівая жанчына. Стаіць, як калода, хай бы памагла рабіць. Цял. КАЛЫМА'ЖКА (калымашка) жан. Тачка. Унук мне дровы на калымашцы прывёс. P. Ч. КАЛЫСКА-ПАЛАТНЯ'НКА (кальгска) жан. Палатняная калыска накшталт заплечнай ношкі, у якой клалі дзіця. А як пбидзем у поле, дык малбя за плёчы ў кальгску-палатнянку ды яду перад сабой, за тры кіламётры на вузенькую ніўку жаць да поту. Пал. КАЛЫ'СКА (кальгска) жан. Паглыбленне у адным бервяне, у якое «ладуцца іншыя, каб не раскачваліся пры перавозцы. Глядзі ж, Мікола, кап кальгска была нямелкая. Чыж. КАЛЫХА'НКА (калыханка) жан. Гушкалка. Павесілі калыханку «а дрзва ды гушкаюцца. Кам. КАЛЯВГНА (калявша) жан. 1. Каляіна. Ты па гасьцшцы едзь, а то на той дарозе адньг калявшы. Заям. 2. Мокрая сенажаць. Лён яны заўсёды ў калявіне слали Заям. КАЛЯ'НКІ (калянкі) адз. калянка. Кавалачкі бульбы ў супе. Парасяткі калянкі павыбіралі, а юшку кінулі. Чыж. КАМЕ'ШНІК (камёшнік) мужч. Куточак пры печы. Камёшнік мальі i цьмяны, a ён усё туды лёзе. Хал. KAH (кан) мужч. Бітон. Я'ня, ты ні відзяла, я тутака кан на малакб ішчб адзін ставіла? Хто гэта сягодня дзяжурыць? Мбжа ён ві'дзяў? Яц. KAHTA'K (кантак) мужч. Прылада для перакручівання калоды на месцы пры пагрузды. Бяруць кантак i падкладаюць ягб пат калоду, тады i грузіць ляхчэй. Гіл
Дадатковыя словы
kahtak, бярўць, бўдзе, бўдзем, відзяў, вўзенькую, дарбзе, дрбвы, жўрыць, калбда, калбду, калымажка, камешнік, лбда, мікбла, палатнянка, пбйдзем, сягбдня, тўтака, увбсень, унўк, ядў, яня
8 👁