БРАДО'К (брадок) мужч. Мелкае месца ў рэчцы, якое можна перайсці. Далей на рэдцы уніс было шмат браткоў. В. В. БРА'ЗГАУКА (бразгаўка) жан. Бразготка. Мой хлопчык вёльмі любіць бразгаўкі, накупілі яму. Суд. БРАЗДЖЭ'ЦЬ (бражджэць), -y, -ыш; незак. тр. Стукаць. Малыя сёньня як пачалі бразджэць над вокнамі, дык спасёньня не было. Цяр. БРА'МКА (брамка) жан. Варотды. Зачыні брамку з вуліцы. Кам. БРАТКА-КАНДРА'ТКА (братка-кандратка) мужч. Гл. Андрэйка-Салавейка. Ага, пёршая ўбачыла я браткукандратку. Чыж. БРА'ТНЯЯ (братняя) субст. прым. Пляменніда. Трэба ў хаці трошка прыбраць, бо на ётай нядзёлі братняя к ■нам прыёдзе. P. П. БРАХА'ЦЬ (брахаць), -y, -аш; незак. тр., лаянк. Гаварыць без толку, нецэнзурна. Вось ужо брэша, дык броша, як у яе толькі язык паварочваецца. Кам. БРАЦІ'ХА (браціха) жан. Братава жонка. Брадіха ў мянё благая была, вёчна сварылася. P. П. БРА'ЦЦА (брацца) незак. тр. Надыходзіць. Яму ўжо пат сто гот бярэцца, ён шмат чагб вёдая. Кам. БРАЦЕ'ЛЬНІК (брацёльнік) мужч. Дваюрадны брат. На сьвята брацёльнік мой мёўся прыёхаць, але цётка, ягб маці — сястра майгб бацькі, прыхварэла i прышлося застацца зь ёю. Узеур. БРУ'СНІК (брусьнік) мужч. Шафер. Брусьнік сядзщь каля жаніха, заводзіць гульні, пёсьні. P. П. БРЫДА' (брыда) агульн., зневаж. Дрэнны, надакучліівы чалавек. Ідзі адгэтуль, брыда. Уж. БРЫЛЬ (брыль) мужч. Выступ у печы, утвораны радам цэглы. Калі няма на брылю сьпічак, то шукай у скрынцы. Чыж. БРЫ'НДА (брында) жан. Брудны, неахайны чалавек. Хбдзіш тут, брында, аднб мяшаеш тут. Уж
Дадатковыя словы
брадбк, бразгаука, брацельнік, брбша, бруснік, брўсьнік, вбкнамі, вўліцы, гўльні, завбдзіць, паварбчваецца, прышлбся, тблькі, трбшка, хлбп, ямў
6 👁