Р У Ч Э 'Й К А (ручэйка) жан. Шэсць жмень змятага ў церніцы лёну, ачышчанага ад кастрыды. Такія дрыўляныя мяліцы былі, шырокія, i на гэтых мяліцах мы тром лён, дзіўчаткі які'я там няўмёйкі. A посьлі нас бабы старэйшыя чысьцяць на такія мяліцы вускія. Ужо вычысьдяць яга i вяжым яга гэдык: гэтыя вычышчаныя жмёнькі складваім жмёнька да жмёнькі, шэсьць жмёняк — гэта ручэйка. Пап. РУ'ХАЦЬ (рухаць), -ю, -еш; незак. тр. Ісці. Ужо вечар, трэба дамоў рухаць. Кам. РЫЖА' (рыжа) жан. Іржа. Усё вядро рыжа паёла. Новае нада купіць, ды ёхаць за ім далёка, ды i- няма калі. Дзям. РЫЗІНКА (рызінка) жан. Гл. адымалка. А мой Ю'зінька як астаўся за гаспадьгаю, так я во ні магу знайсьці ні адной рызі'нкі. Чым тут вьщягнуць саганы c печы? Яц. РЬІ'НКА (рынка) жан. Міска. Як дябе сабірала, рынку разьбіла i цяпёр няма ў што ўліць булён, хоць ты на скавараду лій ягб. Рудн. РЬГПАЛКА (рыпалка) жан. Дрэнны гармонік. Рыпалка, а не музыка, кінь ты ўжо. Буз. РЬГШТА (рышта) жан. Канава. Пераскочыў рышту i пабёг далёй, ці ж дагоніш яго? Масц. РЭТУЛ (рэгул) мужч. Канец. Ядудь, ядуць i рэгулу ім няма. Трэба які рэгул медь, а то ёсьці вам ні набрацца. Уж. РЭДЗЬ (рэць) жан. Столка. У мяне пасьцілка ў дьве рэдзі была. P. Ч. РЭ'ДКІ (рэткі) прым. Рэдкі. Узышлб жьіта i такое рэткое, такбе рэткое, ну зусім. Чыж. РЭ'ЗАЦЬ (рэзаць) незак. тр. Балець. Так рэжа жывот, што спасу німа. В. B. РЭ'ХВА (рэхва) агульн., зневаж. Дурань. Рэхва нёйкі, a ні чалавёк, кручок выпіў i ўжэ так брыдка вось п'яны. Дзям
Дадатковыя словы
вўскія, дагбніш, кручбк, магў, пбсьлі, пераскбчыў, пяны, рызінкі, рьінка, рўхаць, скаварадў, шырбкія, юзінька, ядўдь, ядўць, якія
10 👁