ГАРАТНЫ' (гаратны') прым. Гаротны. Вот ён чалаве'к такі' гаратны': усё' няшча'сьце ды няшча'сьце. Вішн. ГАРБУ'З (гарбу'с) мужч., перан. Вялікі жывот. A няўжо' ж! Калі' б ні пра'ўда, дык гарбу'с такі' не адгадава'ў бы, а то йдзе i ног ні ба'ча. Сл. ГАРКА'ВЫ (гарка'вы) прым. 1. Горкі. Вот ужо дала' я'блык, што ў рот не ўзяць, такі' гарка'вы. Кальч. 2. Картавы. От зара'за гарка'вая, сама' ні мо'жа сло'ва сказа'ць, а яшчэ' на каго' гаво'рыць. Ляхі. ГАРЛЯЧЫ'ШЧА (гарлячы'шчо) ніяк., з адценнем груб. Дыхальнае горла, гарляк. Ку'ра жы'рная, здаро'вая. Во'льё ве'лькаё, жы'рнаё, гарлячы'шчо «я вы'цягнуць. Сав. ГАРМІ'ДАР (гармі'дар) мужч. Зборышча, натоўп людзей. Нешта.каля' ха'ты Кандрацюко'ў гармі'дар сабра'ўся. Кап. ГАРО'ВАНЫ (гаро'ваны) прым. Чалавек, які ўвесь час жыве ў горы. Бэнь Іва'нішыны дзё'ді, ба'цькі няма', дык такі'я гаро'ваныя. Тур. ГА'РНА (га'рна) прысл. Добра. Га'рна ігра'е на гармо'ніку: са'мі но'гі хо'дзяць. Уз. ГА'РЦАВЕНЬ (га'рцавень) мужч. Бутля ёмістасцю 3—5 літраў. Трэ'ба ўжо ма'сла біць, га'рцавень сьмята'ны сабра'ла. Typ. ГАРШЧЭ'ЧНІК (гаршчэ'чнік) мужч. 1. Чалавек, які робіць гаршкі. Не'калі гліня'ныя га'ршкі рабі'лі гаршчэ'чнікі. Цял. 2. Той, хто прадае гаршкі. Гаршчэ'чнік — гэ'та што вазі'ў i про'даў гліня'наю пасу'ду — гаршке', збанке', мі'скі, гляке'. Цял. ГАРЭ'И (гарэ'й) прысл. Горш. А ну цябе', я яшчэ' тут гарэ'й зьме'рзла. Касц. ГАРЭ'ЦЬ (гарэ'ць) незак..тр. Цвісці (у адносінах да гуркоў, гарбузоў). Агуркі' ў мяне харашо' гара'ць. Рат
Дадатковыя словы
адгадаваў, бацькі, бача, вазіў, велькаё, вольё, выцягнуць, гаворыць, гараць, гарбус, гаркавая, гаркавы, гарлячышча, гарлячышчо, гармоніку, гармідар, гарна, гарованы, гарованыя, гарцавень, гаршчэчнік, гаршчэчнікі, гарэи, гарэй, гарэць, глінянаю, гліняныя, гэта, дзёді, жырная, жырнаё, зараза, здаровая, зьмерзла, кандрацюкоў, кура, масла, можа, міскі, не'шта.каля, некалі, ногі, няшчасьце, пасуду, праўда, продаў, рабілі, сабрала, сабраўся, самі, сказаць, слова, сьмятаны, такія, трэба, хаты, ходзяць, яблык, іванішыны, іграе
14 👁