ВЫШЧАРА'ЦЦА (вышчара'цда), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр., неадабр. Смяяцца. A ён дык заўеё'ды вышчара'ецца, заўсё'ды зу'бы наве'рсе. Вось апало'нікам дам! Пран. ВЭЙ (вэй) выкл. Ой. Вэй, як до'бра жыць цяпе'рака ста'ла. В. B. ВЭ'МБРУХ (вэ'морух) мужч. Бручка. Людмі'лка, я прыне'сла вэ'морух, ты апчы'сьці яе', еш сама' i дай Ната'шцы. Юр. ВЭ'НСУС (вэ'нсус) прысл. Нахабна, нястрымна. Ле'зе i ле'зе вэ'нсус, што стрыма'дь нямо'жна, наха'бнік гэ'ты. Алях. ВЭ'НЯКА (вэ'няка) часц. Вунь. Дук., Хар., Жор. Вэ'няка лашла' мая' няве'стка з дзе'цьмі. В. B. ВЯ'ДЛЕЦЬ (вэ'дляць), -ю, -еш; незак. тр. Ледзь жыць. Вэ'длее гэ'ты стары' на гэ'тым сьве'ці, такі' ўжо' слабы'. Ляхі. ВЯЗЕ'НКА (вязё'нка) жан. Рукавіца. Хай бы крупі'яка ні'так яшчэ', якра'з бы на вязё'нкі хваці'ла. Пяр. ВЯЛІ'ЗАЗНЫ (вялі'зазны) прым. Велізарны. У нас на агаро'дзі стаё'ў такі' вялі'зазіны дуп, што чуць сьпілава'лі. Цял. ВЯЛРКІ (вялі'кі) прым. 1. Доўгі. Тваеваласэвялі'кія. Цял. 2. Высокі. Мой мужы'к быў вялі'кі. Цял. 3. Дарослы. Ен ужо' вялі'кі, нале'та по'йдзе ў а'рмію — прызыва'юць. Дук. ВЯРЭ'ПАУКА (вярэ'паўка) жан. Жаба. Вярэ'паўка ня ска'ча, a по'ўзая. Дук. ВЯТРО'УКА (вятро'ўка) жан. Ятроўка. До'брая ў мяне' вятро'ўка папа'лася, ка'жды рас пада'рак прыво'зіць. Ляхі. ВЯША'К (вяша'к) мужч. Вешалка. Фрэнч паве'сіла на вяша'к, a хто яго' ўзяў, ні іве'даю. Не'хта адзе'ў, мо'жа. Cae
Дадатковыя словы
агародзі, адзеў, апалонікам, апчысьці, армію, вышчараецца, вышчарацда, вышчарацца, вэдлее, вэдляць, вэмбрух, вэморух, вэнсус, вэняка, вядлець, вязенка, вязёнка, вязёнкі, вялізазны, вялізазіны, вялікі, вярэпаука, вярэпаўка, вятроука, вятроўка, вяшак, гэты, гэтым, дзецьмі, добра, добрая, заўеёды, заўсёды, зубы, кажды, крупіяка, лезе, людмілка, можа, мужык, наверсе, налета, наташцы, нахабнік, нехта, нявестка, няможна, нітак, павесіла, падарак, папалася, пойдзе, поўзая, прывозіць, прызываюць, прынесла, скача, стала, стаёў, стрымадь, сьвеці, сьпілавалі, тваеваласэвялікія, хваціла, цяперака, якраз, іведаю
3 👁