ВУ'ПАР (ву'пар) прым., лаянк. Надзьмуты чалавек. I чаго' яму' то'лькі трэ'ба, уве'сь час хо'дзіць такі' злы, ву'пар гэ'ты. Алях. ВУРНУ'ЦЬ (івурну'ць), -ну, -неш; зак. тр. Украсці. I хто п паду'маў, што ў мяне' вурну'ць сяго'ньня кашалё'к? Касц. ВУША'ЦІК (вуша'цік) мужч. Цэбар. Я звары'ла тры дыганы' бу'льбы, жы'та расьці'ла, на машы'нку перагна'ла, дражджэ'й i задзе'лала саладу'ху ў вуша'ціку. Б ялар. ВУ'ШЛЫ (іву'шлы) прым., нвадабр. Гультаяваты. От ву'шлыя дзе'ўкі таргу'юць у на'шым магазі'ні, ходь i малады'я. Бялар. ВЫВАДЗІ'ЦЬ (вывадзі'ць), -джу, -дзіш; незак. тр. Спяваць (старанна). За рэ'чкай не'дзе дзяво'чыя галасы' стара'нна вывадзі'лі да'ўнюю пе'сьню. Уз. ВЫ'ВЕСКА (вы'віска) жан. Шыльда. Зусі'м ужо' сапсава'лася вы'віска «Се'льскі клуб». Клет. ВЫЖА'Л (выжа'л) мужч., неадабр. Чалавек, які ўсё ўбачыць, аб усім даведаецца. От выжа'л гэ'ты, усё' ўгле'дзіць, усё зно'йдзе, куды' ні схава'й. Ляхі. ВУ'СЫ (ву'сы) толькі ў мн., бат. Ву'сы до'ўгія на ячме'ні. Рат. ВУ'ЦЬКІ (ву'цькі) толькі ў мн. Качаняты. Ву'цькі як вы'ведуцца, адра'зу ш іду'ць у рэ'чку. Уз. ВУЧО'НЫ (вучо'ны) прым. Адукаваны. У майго' cyсе'да дачка' вучо'ная. В. B. ВЫ'БАВІЦЬ (вы'бавіць), -ўлю, -віш; зак. тр. Вызваліць. Што ма'тка папалё'тала, каб яго' вы'бавіць. Cae. ВЫ'БАЙ (вы'бай) мужч. Выбоіна. Гэ'ты вы'бай пака' пірае'дзеш — го'ра набярэ'шся: ко'лы вя'знуць у гра'зі. Граб. ВЫБІРА'ЦЬ (выбіра'ць), -ю, -еш; незак. тр. Рваць лён. Лён выбіра'лі, ірва'лі, бра'лі — усё ро'ўна. Рат