СЯДЛО' (сядло') ніяк. Частка прасніцы, на якой сядзіць папрадуха. Дзе прывя'зыіцца кудзе'лька— гэ'та пра'сьніца, a дзе сядзі'ш — гэ'та сядло' называ'іцца. Рат. СЯКА'Р (сяка'р) мужч. Сякач. Вазьмі' ў хле'ве сяка'р i вы'сячы ўсю' крапііву' i былвнё'г каля' плато'ў i пад скле'пам. Уз. СЯЛЬНГК (сяльні'к) мужч. Сяннік. Пайдзі' сяльні'к напіа'й сызе'жаю сало'маю. Ляхі. СЕЛЯДЗЁ'УКА (селядзё'ўка) жан. Бочка з-пад ceлядцоў. У селядзё'ўца? Там еяляццы' былі' зло'жаны, трэ'ба яшчэ' куоі'ць. Кальч. СЕЛЯДО'УКА (сілядо'ўка) жан. Гл. селядзёўка. Быва'ла, бо'бу намало'ціш сілядо'ўку. Рат. СЯННІ'К (сяньні'к) мужч. 1. Чалавек, які едзе сена еушьщь. Сяньнікі' пае'дуць се'на сушы'ць. Бяс. 2. Мяшок, 'напханы сенам, на якім спядь. Мае' дзе'ці на сяньніку' сьпяць. Бяс. СЯРО'ДАВІК (еяро'давік) мужч. Асяродак морквы. У нас ні ка'жуць сярэ'дзіна, a сяро'давік мо'рквы. Папл. СЯРЭ'ДНІК (сярэ'днік) мужч. Жаночая куртка. Haкі'нь леіпш сярэ'днік на пле'чы, бач, як ад раікі' хо'ладам ця'гне. Касц. СЯСТРЫ'НЕЦ (сястры'нец) мужч. Пляменнік, сястрын сын. У мяне' го'сьці ко'жны дзень. Сё'ньня сястры'нец у гаеьця'х, агза'мяны здава'ў, прые'хаў. Сав. СЯ'ТКА (ся'тка) жан. Вялікая вязаная хустка з махрам! або зубкамі па краях. Накі'нула на пле'чы цё'плую ея'тку ды бяго'м. A куды'? Мік. TТАБАЛА' (табала') агульн., зневаж. Пустамеля. Ат, імаўчы', табала', уся ро'ўна нічо'га до'брага не ска'жаш. Малм