СУДЗЕФЖВАЦЬ (судзе'ржваць), -ю, -еш; незак. тр. Стрымліваць. Чыя' галава' ко'лькі еудзе'ржвая, сто'лькі той i ву'чыцца. Сак. СУПАСТА'Т (супаста'т) мужч., зневаж. Упарты чалавек. Ну i су п а ста'т жа. Усё' ро'ўна зрабі'ў па-ово'йму. Уз. СУДЗГНА (судзі'на) жан. Невялікая кадушачка, куды ссыпаюць муку або збожжа. Таго' аўса' было' ў судзі'не, як кот напла'каў. В. В. СУКРАНГЦЫ (сукрані'цы) толькі ў мн. Закруткі на нітках. Усе' ні'ткі на сукрані'дах, не імагу' зрабі'ць нічо'га. Малм. СУКЯНЁФІКА (сукянё'шка) жан., зневаж. Сукенка. Прые'хаў— бе'нны быў. У яго' кале'ні зала'таныя, у яе' то'жа анна' гэ'та сукянё'ппуа. А цяпе'р вунь як ажылі'ся. Бялар. СУМО'ЦЩЦА (сумо'ціцца), -чу-ся, -іш-ся; незак. тр. Сумаваць. Сто'лькі работы, што сумо'ціцца няма' калі'. Клет. СУСЕ'М (еусё'м) прысл. Зусім. Сусё'м не магла' падня'дца з ло'шка, за'рас тро'ха ле'пі ста'ла. Сяд. СУСТА'УКА (суста'ўка) жан. Сустаў. Усё' жыццё' ў мяне' гэ'та суета'ўка балі'ць. В. В. СУХАСТО'ІНА (сухаето'іна) жан. 1. Сухі лес. Не'шта напа'ла на наш. лес, ве'льмі со'хня, ско'ра бу'дзе адна' сухасто'ша. Дук. 2. Сухое дрэва ў лесе. Сухасто'шу даю'цьна дро'ва. Дук. СУХО'ТШК (сухо'тнж) мужч. Гл. бляхан. Сухо'тнікам называ'ем, бо ўсё тлу'стае з малака' збіра'ецца, а застае'цца го'лае малако'. Калъч. СУХРЫ'НДА (сухры'нда) жан., лаянк. Худая жанчына. Сухры'нда ты, што ты шкаду'яш гэ'тых гро'шай, с сабо'ю на той еьвет ні во'зьмяш. Цял. СЦГСЛЫ (сьці'слы) прым. Скупы. Я такі' сьці'слы, дюблю' нажы'дь, люблю', кап сваё' было'. Вы'шаў — кап