СО'УНЕИКА (со'ўнейка) ніяк. Сонейка. То'лькі со'ўнейка ста'не захо'дзіць, сьцямне'іцца, а ты дрыжы'ш. Малм. СПАВА'ЖНЫ (спава'жны) прым. Павольны. Яна' гэ'дакая рпава'жная, чуць вару'шыцца на ву'ліцы. Цял. СПАДЛОБ'Я (спадлоб'я) прысл. Спадылба. ён ніко'лі пра'ма ні глядзі'ць, усё' не'як спадлоб'я. Клет. СПАНА'ТРЫЦЬ (спана'трыдь), -y, -ыш; зак. тр. Унадзіцца. Як спана'трылі хадзі'ць на та'нцы, дак нічо'га рабі'ць ні хо'чуць. Цял. СПАРЫ'ЦЬ (спары'ць) зак. тр. Добра расці (аб збожжы). Спары'ла жы'та, вунь яко'е вы'расла, дык у «ас яно' ама'ль усягды' тако'е. Калод. СГІА'СЛЫ (спа'слы) прым. Тлусты. I чалаве'к, які' ні ўбіва'яцца па дзе'цях ді па гаспада'рцы, то ён бу'дзя спа'слы. В. B. СПАРЬІЖАВА'ЦЬ (сларыжава'ць) зак. fp. Паралізаваць. Дук., Хар, Жор., Кам., Кухц., Сак. Яго' ле'тась сларыжава'ла. Цял. СПГТКІ (сьпі'ткі) толькі ў мн. Недапітае што-небудзь. Нам то'лька сьпі'ткі засталі'ся, бо мы по'зна прышлі'. Цял. СПЛё 'ТКА (сплё'тка) жан. Плётка. Яна' тб'лькі i ве'дае, што разво'дзіць сплё'ткі, a до'брай гаво'ркі зь яе няма'. Typ. СПУ'ШЫЦЬ (спу'шыць), -y, -ыш; зак. тр. Пабіць. Ды за гэ'та табе' мо'рду спу'шыць ма'ла, забіць трэ'ба. Клет. ХПЛЫ'ЦІЦЦА (сплы'ціцца) зак. тр. Пёраплесціся галінкамі, лапкамі (пра расліну). Кроп павырыва'ць трзба, а то гу'сто, по'тым оплы'ніцца, цыбу'ля ні парасьде'. Cae. СПРАВА'ДЗІЦЬ (справа'дзіць), -джу, -дзіш; зак. тр. Пабіць. Нашто' ж гэ'та трэ'ба было' яго' так справа'дзіць? Раб