СКАПЬГЦІЦЦА (скапы'ціцца), -чу-ся, -Іш-ся; зак. тр. Спаткнуцца. Вот хале'рая на яго', на ро'ўнум ме'сьці скапы'ціўся i нагу' зламо'ў. Цял. СКДРА'ВІЦЬ (скара'відь), -ўлю, -іш; зак. тр. Забрудзіць. I дзе так мо'жна было' вато'ўку скара'відь, ад гразі' гу'зікаў не віда'дь. Клет. СКАРАКО'Л (скарако'л) мужч. Дзве ніткі, екручаныя ў адну. Скарако'л у палатно' ўватка'ла, як пра'ла. Typ. СКАРА'Ч (скара'ч) мужч. Абрус. Такі'я прыго'жыя скарачы' прыве'зьлі ў магазі'н, на'да ку'підь, а то ў мяне' ўжо няма' чым на бясе'ду стол засла'ць. Гальш. СКАСЦЯ'ШЫЦЬ (скасьця'шыць), -y, -ыш; зак. тр. Прапасці, загінуць. Каб ягоскасьдя'шыла, даў бох мі'лянькі! Як скруці'ўся ў той Сальск, дак ні ху'ху ні ду'ху. I пісьма' ні напі'ша. Сав. СКАЦЕФКА-ШАСЦІНІТО'УКА жан. Скацерць, вытканая ў шэсць нітоў. Скацеркі-шасцініто'ўкі тка'ліся ў шэсьць ніто'ў. Рат. СКАЦЁ'РКА (скацё'рка) жан. Абрус. Пасця'лі чы'стаю скацё'рку на стол, абе'даць бу'дзем. Клет. СКВАРУ'ХА (сквару'ха) жан. Скварка. От цяпе'р до'бра кусану'ў ба, да'жа яку'ю сквару'ху зьеў ба,— прагалада'ўся до'бра. Бялар. СКРНУЦЬ (скі'нуць), -y, -еш; зак. тр., перан. Зняць з работы. Цябе' ж ужо', Та'ня, скі'нулі з рабо'ты. В. B: СКЛА'ДКА (скла'тка) жан. Складчына. Скла'тку paбі'лі, дык i мы былі', пілі', е'лі, сьпява'лі. Уз. СКЛЁМ (склём) мужч. Холад. Ох, i мо'цны склём на ву'ліцы, заме'рзла зусі'м. Хал. СКНЭРАВА'ТЫ (скнэрава'ты) прым., з адценнем незадав. Скнарлівы. Яна' скупава'тая. Як ба'дько. Той быў скнэрава'ты. Здарэ' перасы'пле со'лью, палаві'ну со'лі, i як адраза'е, со'лі не вьТме, так c со'лыо i прадае'. Cae