АБУ'Х (абу'х) мужч., зневаж. Дурань. Hy ён жа ca'мы сапра'ўдны абу'х! Нічо'га не разуме'я. ІІІто з яго' во'зьмеш! Хал. АБЧО' (апчо') прын. Аб чым. Ат, німа' чаго' апчо' гавары'ць, ле'пей ты мяне' паслу'хай. Клет. АБХЛЮ'ПАЦЦА (апхлю'пацца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Апырскацца, замачыцца. Апхлю'паўся аш па са'мыя ву'шы, ну што зь ім рабі'ць? Пяр. АБІПАРПА'НЕЦ (апшарпа'нец) мужч. Абадранец. Васі'ль івунь гэ'такі апшарпа'нец, a вучы'цельку ўзё'ў. А наш ду'маідь усі'х перашагну'ць. Пяр. АБЭ'РВЫ (абэ'рвы) толькі ў мн. Вельмі модны смех. Не, кап рабо'таць, то'лькі п пасьмяя'цца, адны абэ'рвы цэ'лы дзень. Мік. АБЭ'РЖНЯ (абэ'ржня) жан. Вялікая непрыбраная хата. Прыбяры' ты хоць кры'ху ў ха'ді, а то як у абэ'ржні. Ляхі. АБЯРНУ'ЦЦА (абярну'цца), -у-ся, -еш-ся; зак. тр. Справіцца. Дарма' што стара'я, а як ба'чыш, за гэ'ты час абярну'лася туды' i наза'т зьбе'гаць, лё'хкая яшчэ' да йагу'. Пяр. АБЯЧА'НКІ (абяча'нкі) толькі. ў мн. Павекі. Абяча'нкі апу'хлі, вачэ'й не віда'ць, а ты ўсё' кра'сіш іх. Граб. АГАДА'ЦЬ (агада'ць), -ю, -еш; зак. тр. Расстарацца. Гро'шай на зруб ужэ' агада'лі, на'да за'раз акано'мна жыдь. Пяр. АГА'ЛЬНІ (агальні) прым. Дрэнны. Ага'льняя рабо'та, чаму' засьпяша'ўся так, усё' перарабі'ць прыдзе'цца. Калод. АГЛЯДА'ЦЦА (агляда'цца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Уходжвацца. Не'йкая незна'ёмая кабе'та прахо'дзіла тут, дык загамані'ліся. Забы'лася, што i агляда'цца трэ'ба. Марк