ПО 'КУЛЬ (по'куль) прысл. П акул ь. П о'куль мы caбра'ліся, дак i кірмаТл разе'хаўся. Цял. ПСУЛАХ (по'лах) мужч. С тр а х, спалох. М не та к і' вялі'кі по'лах быў, што не мог зру'хацца з ме'сца. Кальч. ПО 'ПЕЛ (поТіял) мужч. Папяліш ча. Застала'ся на по'пялі адна' з дзі'цям, усё' сама' забудава'ла. В. B. ПСУПЫРСАЧКА (по'пы рсачка) жан., памяти, ад попырска. Я к страсяне' вуш а'м і, дак по'пырсачкі ляця'ць. Ус ю ' мяне' зага'дзіў 'парсю 'к. Cae. ПО 'ПЫРСКА (по'пы рска) жан. Д робная кропелька чаго-небудзь вадкага. Н еТпто мой кабано'к не ста'ў е'сьці, каб ні захварэ'ў ха ц я'. То ўліТо, хоп-хоп, адно' по'пырскі ляця'дь, a гз'то цз'дзіць праз зу'бы. Cae. 'ПО 'СІК (по'сік) мужч. М ачавы пузыр у жывёлы. Дук./ХарЖор., КамСак., Кухц. Я к зако'лям парсюка', дак дзе'ці надзьму'ць по'сік i гуляТоць. Цял. ПСУСІЛКА (по'сілка) жан. Д уж к а ў вядры. Трэ'ба зрабі'ць но'ваю по'сілку ў вядрьТ, а то не'льга вадьТ прыне'сьці. Цял. ПО 'СПАЛЬ (по'спаль) прысл. П об ач. Вот по'спаль наТны ха'ты ране'й стая'лі. Калод. ПО 'УНЫ (по'ўны) прым. Дабраякаснае насенне. Н а Тн а насе'ньне по'ўна-е, гэ'та я до'бра ве'даю. Кальч. ПОТПТА (поТнта) жан., неадабрперан. Чалавек, які разносіць чуткі. Ш то ні скажы ', по'ш та гэ'тая адра'зу разьнясе', Сл. ПОТІІУЛКА (поТнулка) жан. Навалачка. П оТн ул кі зьмяні'ць трз'ба, i про'сьціна загразьні'лася. Ян. ПРАБЕТЛЬІ (прабе'глы) прым. Бывалы, вопытны. O -o -o, гэ'та Во'лячка прабе'глая! H i глядзі'ць красатьТ, a стара'ецца дзе'цям наву'ку даць. Чацьвё'рко дзе'так, a стара'яцца ўсіх вучы'дь. Cae. ПРАБІТНІ 'К (прабітні'к) мужч. Непаседлівы чалавек. К ру'д іцца цэ'лы дзень, як прабітні'к як і'. Typ