П А С Е 'К ЧЫ (пасе'кчы), -ку, -чэш; зак. трперан. Апячы крапівой. Трэ'б а крапівы7 нарва'ць ды н а гу7 пасе'кчы, кап ні бале7ла. B. B. П А С Ё 7Л К А В ЕЦ (пасё'лкавец) мужч. Ж ы хар пасёлка. Сё'літа тро'хі пасё'лкаўцаў папудры 'лі, вазі'ўшы ce7на, а то жылі7 як у бо7га за дзьвяры'ма. Нім азм о7ж на, ко7лькі пыльля7 ўсю'ды. Бялар. П А С К Р О 'Б А К (паскро7бак) мужч. Апош няе дзідя ў сям'і. А н то 7сяў паскро7бак дагно7ў уж о ' старэ7йш ага. Дук. П А С К У Ч І В А ЦЬ (паску7пваць), -пую, -гіўеш; зак. тр. П акупаць. Загно7ў у рэ7ку ды паску'пуваў дзяце'й. В. B. П А С О 'Л Ь Н І К (пасо7льнік) мужч. Сцяблы абмалочанай фасолі. Пасо'льнік сушьГлі i ўзімо'ю рэ'залі се'чку каро'ві. Цял. П А С Т Р А Б У 'Ч Ы ЦЬ (пастрабу'чы ць), -y, -ыш; зак. тр. Кінуд ь. П астрабу'чы ў сьне'шкай у акно7, а сам зьбех. Кальз. П А С Т У 'Х (п асту'х) мужч. С татак. Унь на'ш а каро'ва ў пасту'х пайш ла7, бо до'ма се'на ўжэ ко'нчылася. Пяр. П А 'С Т В А (па'ства) жан. П а ш а. У нас каро'вы на па'стве хо'дзяць, там до'бра. Малм. П А С Ц Е Б У Л Я 'ЦЬ (пасьцебуля'ць), -ю, -еш; зак. тр. Паш ы ць абы-як. Трэ'ба было7 не сьпяш а'цца, до'бра пашы7ць ко'ф ту, а то пасьцебуля7ла абы7-як. Мач. П А 7С В І С Т К А (па7зьвістка) жан. Гл. паства. К а р о 'вы цэ7лы дзень на па7зьвісцэ, i мы спако'йныя. Малм. П А С Ь ЦГ (пасьці') прысл. Ам аль. H i дава7й болын парсю ку7, ён уж э7 пасьці7 вядро7 зьеў. Цял. П А 'Т А Ц І Т А К (па'тацітак) мужч. Густое рэшата для прасейвання мукі. Н а па'тацітак прасе7й, каб нічо7га не застало'ся. Нал. П А - Т В А Е 7М У (па-твае7му) прысл. Па-твойм у. H i крычы7 ты, усё7 ро7ўна ні вы'дзя па-твае'м у. Цял
Дадатковыя словы
астрабучы, астух, ацца, вазіўшы, выдзя, дзьвярыма, дзяцей, добра, дома, засталося, карова, каровы, карові, кончылася, коф, нарваць, наш, пасекчы, паскупуваў, пасольнік, пастве, пастрабучы, пастух, пасьцебуляць, пасёлкавец, пасёлкаўцаў, патацітак, рэзалі, сена, сечку, спакойныя, сьнешкай, сямі, сёліта, тваем, трохі, трэб, трэба, ходзяць, ўзімою, ўсюды
1 👁