НАУРЭ'ЦЦА (наўрэ'цца), -ю-ся, -еш-ся; зак. тр. Haпаткацца. Ду'мала, ба'бачкі, ні дайду'— така'я це'мінь. До'бра, што хло'пец Гэ'льчын наўрэ'ўся, дык батарэ'йкай сьвяці'ў. Сл. НАУСЯГДЬГ (наўсягды') прысл. Назаўсёды. Наўсягды' засто'ўся тут жыць, дык i е'хаў сюды' c такі'м намярэ'ньнем. Сяд. НАХАПУ' (нахапу') прысл. На скорую руку. Яна' ве'чна нахапу' ўсё ро'біць, бы'ццам ча'су не хапа'е. Касц. НАЦЕРАБГЦЦА (нацярабі'цца), -блю-ся, -іш-ся; зак. тр., перан. Наесціся, добра пад'есці. Спача'тку до'бpa нацярабі'ся, a по'тым i ап пра'цы ду'май, болын зро'біш. Сак. НАЦУ'БІЦЬ (наду'біць), -блю, -іш; зак. тр. Накласці многа чаго-небудзь. Во нацу'біла по'сьцілку, што ле'дзьве пане'сла. Цял. НАЧЛЯГАВА'ЦЬ (начлягава'ць), -гую, -гуеш; незак. тр.' Пасвіць коні ноччу. Начле'жнікі так c ко'ньмі i начлягу'юць у по'лі, i я калі'сь е'зьдзіў, ды стары' ўжо. Кальч. НАШАТЭ'РЫЦЦА (нашатэ'рыцца), -у-юя, -ыш-ся; зак. тр. Надзьмуцца. Чуць што скажы' яму' ні так, дык адра'зу нашатэ'рыцца. В. В. НАШНІ'ЦА (нашні'ца) жан., бат. Паўночінік. Дзяце'й, які'я но'ччу ні сьпяць, купа'юць у нашні'цах, па'руць. Папл. НЕДАТЫ'КА (нідаты'ка) жан. Незачэпа. Нідаты'ка гэ'дакая нашла'ся. Ляхі. НЕДАЛЭ'НГАВАТЫ, (нідалэ'нгаваты) прым. Нязграбны, няўдалы. У нас падла'сянько, чо'рнянько, ры'жанько, тры жо'ўцянькія, адно' страка'цянько, адно' крыво'ё, нідалэ'нгавато не'ко, но'гі атстаўля'е, кале'чка не'ка — во ко'лькі кураня'так. Сав