НАЛЯГА 'ЦЬ (нал яга'ц ь), -ю, -еш; незак. тр., перан. Нападаць. Н е'кал і на нас во'рагі наляга'лі, от стра'ш на было'! В. В. НА 'МАЧЫ (на'мачы) займ. Н а м. Д а р о 'га к на'мачы нялё'хкая бы ла', у ту'ю пару' ўсё ле'сам ды бало'там хадзі'лі пяш ко'м. Кухц. НАПАКАВА 'ЦЦА (напакава'цц а), -кся, -еш-ся; зак. тр. Наесціся ўволю.— Сяд а'й, Гіл е'н а, з на'мі палу'днаваць.— Н е, сусе'тка, дзя'куй. Д о'м а напакава'лася. Сл. НА 'ПАЛ (на'пал) прысл. Папалам. Хар., Жор. Ta ле'рка так ро'ўна раскало'лася на'пал, уся' ро'ўна я к хто адрз'заў. Дук. НАПА 'СІЦЬ (напа'сіць), -y, -іш; зак. тр. Угн аіць зямлю. Н ім а ' скаці'ны ў нас i зямлю' нім а' чым напа'сіць. В. В. НАПАПРАДУ 'ХІ (на папрад у'хі) прысл. У госці. Д а мяне' на папрад у'хі пры е'хаў брат, даўно', ой, д а ў н о 'не ба'чыліся, дык я аж запла'кала. Марк. НАПЕ 'РАД (напе'рат) прысл. Раней. Н а п е 'ра т лепш было' м а'ці, а ціпе'р горш. В. В. НАПО 'РНЫ (напо'рны) прым. Напруж аны. За'рас у іх там са'мы напо'рны м о'мант, вунь як раскрыча'ліся, i ўсе да дзірэ'ктара. Тхар. НАПРО 'ЦІУ (напро'ціў) прысл. Насупраць. Н а п р о 'ціў вунь на д ругі'м баку' ву'ліцы на'ш а ш ко'ла зь бе'льп мі акані'цам і. Мядз. НАПЯКА 'ЦЬ (напяка'ц ь), -ю, -еш; зак. тр. Напячьп Зо'ўтра напяка'ю бліно'ў. К а л і' лю 'біця, то ўстава'йця, бу'дзям ма'заць. В. В. НАРАВГЦЦА (н а р ав і'ц ц а), -ўлю -ся, -іш -ся; незак. тр. Гнуцд а. Сьпіна' ве'льма балі'ць, то я ўсё нараўлю 'ся, дык урачы ' ка'ж уць, што сьпіна' ўж о сагну'лася ў міне'. в