МЯ 'ЛІННЕ (мя'лійьне) толькі ў адз. Адыходы, якія атрымліваюцда, як труць лён. У вары ўню ' нацяга'ла мя'ліньня зь лё'ну. Акал. МЯ 'ЛІЦЬ (м я'л іц ь), -ю, -іш; незак. тр. Ц ёрц і лён. Спача'тку лён пасу'ш адь, а по'тым мя'ляць. В. B. МЯНТА 'ШКА (м янта'ш ка) жан.} знееаж. Чалавек, які мінога гаворыць. Б а'б а яло' та/ка'я м янта'ш ка, дэ'лы дзень балбо'ча, i балбо'ча, i балбо'ча. В. В. МЯНЦГЦЬ (м яньці'дь), -чу, -іш; незак. тр. Есц і. Вось далі' табе', дык i мяньці' на здаро'ўе, не зява'й. Пяр. МЯРНЕЧЫ (мярні'чы) м,ужч. Кам орнік. Заме'р зямл і' мярні'чы р а б і'ў, трэ'ба было', плаці'ць. К уп і'ць сашні'к трэ'ба, заплаці' пятна'ццаць зло'тых. A калё'сы! А хам у'т! За ўся'ку ўся'чы ну заплаці7. Раж ж ы ва'ліся тру'дно. Cae. МЯТА 'ЦЦА (м ята'ц ц а), -аю-ся, -еш-ся; незак. тр. М ільгаць. То'лькі лля'ну ў ціліві'зар, дык мне ўсё м ята'ецда пя'рат вачмі'. Пяр. МЯТРО 'УКА (м ятро'ўка) жан. Пры лада для вымярэіння плоінчы. А там уж о ' i брыгадзё'р хо'дзіць з мятро'ўкаю. Typ. МЯТУШЫ'ЦЦА (мятушы'цца), -у-ся, -ыш-ся; зак. тр. Мітусіцца. Э'та ш я ні малу' ллядзе'ць уза'т, тады' мне ў вача'х мятушы'цца, мятушы'цца. Я як е'ду куды', абіза'цельна, каб ллядзе'ць упяро'т. Cae. МАХ (м ах) мужч. Веліч (пра высокага росту чалавек а). Бірыгадзі'р наш онь які' м ах, a ва'жыць усяго' пяйся'т тры кі'лі. Cae. HН а прыназ. У. ДукХар., Жор., Кам. Уч о 'р а ра'іна на Уз д у' хадзі'ла. Кухц