ПАГУЛЯ'ЦЬ (пагуля'ць), -ю, -еш; зак. тр. Патанцаваць. ён адва'жыўся з ёй пагуля'ць. В. В. ПАДАБРА'ЦЬ (падабра'ць) ПАДБОРЫ. Узяць не вартае, тое, што не патрэбна нікому. Мне сынэ' пападбіра'лі падбо'ры чужы'я. Цял. іПАДБІЦЦё ' (падбіцьцё') ніяк. Падкладка. Ма'чма вунь к но'ваму пальто' падбіцьцё' прышыва'е. Кар. ПАДВА'ЛІНКА (падва'лінка) жан. Жэрдкі, якія кладуцца пад снапы ў таку. Прынясі' сюды' падва'лінкі, на'да пат снапы' палажы'ць. Лях. ПАДВА'ЛІНЫ (падва'ліны), адз. падваліна. Бярвенні, на якія кладзецца падлога. Падва'ліны згнілі', i падло'га рашшата'лася. Жор. ПАДВЕ'Й (падіве'й) мужч. Параліч. Як падве'й нападзе', то мо'жа атабра'ць ру'кі, но'гі. Гіл. ПАДВУ'ЙНЯ (падву'йня) жан. Гл. дубальтовыя. Гэ'ты ўзор зро'блены падву'йняй. Хож. ПАДГА'ЛІСТЫ (падга'лісты) прым. Худы, з доўгімі нагамі. На'ша сьвіня' падга'лістая. Дук. ЙАДДЫХНУ'ЦЬ (паддыхну'ць), -y, -еш; зак. тр. Адпачнуць. Я се'ла паддыхну'ць, a по'тым пашла' да'ляй. ДукПАДЗЕ'ЖНІК (падзе'жнік) мужч. Абрус, якім накрываюць хлебную дзяжу. I бу'льбу с сагана' сы'палі на падзе'жнік. йадзе'жнікі рабі'лі з мало'га куска' палатна'. Шут. ЙАДЗЁ'УБАНЫ (падзё'ўбаны) перан. Рабы ад воспы. Б'е жо'нку падзё'ўбаны гэ'ты, задае'цца шчэ. Дук. ЙАДЗО'РНІК (падзо'рнік) мужч. йрасціна з махрамі, ікарункамі ці вышыўкай. Йадзо'рнікаў i навышыва'ла i намярэ'жыла. Жор. ЙАДЖА'РЫ (паджа'ры) прым. Рудаваты. Ты ба'чыў уічо'ра вялі'ікага паджа'раіга са!ба'ку? Магчы'іма гэ'та ён яго' i ўкусі'ў. Ін
Дадатковыя словы
адважыўся, атабраць, баку, бачыў, бульбу, вяліікага, гэта, гэты, даляй, дукпадзежнік, жонку, задаецца, зроблены, йаддыхнуць, йаджары, йадзежнікі, йадзорнік, йадзорнікаў, йадзёубаны, магчыіма, малога, мачма, можа, навышывала, нада, намярэжыла, наша, новаму, ногі, пагуляць, падабраць, падвалінка, падвалінкі, падваліны, падвей, падвуйня, падвуйняй, падгалістая, падгалісты, паддыхнуць, паджараіга, паджары, падзежнік, падзорнік, падзёўбаны, падівей, палажыць, пападбіралі, потым, прышывае, рабілі, рашшаталася, рукі, села, сыпалі, уічора, чужыя, ўкусіў
5 👁