ЗААГРЭ'Х (заагрэ'х) мужч. Гл. агрэх. Ко'лькі заагрэ'хаў на по'лі, зале'жыць ад хазя'іна. Заб. ЗАБАРСА'ЦЬ (забарса'ць), -аю, -еш; зак. тр. Уцягнуіць у івушкі аборы. Або'ірамі ла'пці забарса'й. Iep. / ЗА'БАРСКІ (за'баірскі) жан., адз. забарска. Верхнія дзіраЧіКі ў лапцях, у якія працягваецца абора. Быт. Абу'лася ў ла'пці i за'барскі крэ'іпка заці'снула. P. Ч. ЗА'БРАСНІ (за'браісьні). Гл. забарскі. За'брасьні трэ'ба рабі'ць адра'зу, як i ла'пці. Папл. ЗАБО'ЛЬВАЦЦА (забо'лювацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Захвюрівадь. Мой хло'пяц ужо' забо'люваяцца. Цял. ЗАБУРМА'ШЫСТЫ (забурма'шысты) прым. Цяжкі, грубай работы (абутак). Баці'нкі забурма'шыстыя, гру'быя, цяжо'лыя, кудьГ такі'я баці'нкі. Сав. ЗАБЬІТНО'Е (забытно'я). Забытае. Усё ке'пская ні забытно'я, Цял. ЗАВА'ЛА (зава'ла) жан. Прызба. Вунь ідзі' к дзе'ду на зава'лу ды пасядзі'. Кол. ЗА'ВАЛАЧ (за'валач) толькі ў адз. Непаваротлівы, лянівы чалавек. За'валач гэ'та цэ'лы дзень на пе'чы ляжы'ць. Цял. ЗАВАЛГЦЬ (завалі'ць), -ю, -іш; зак. тр. Заперці дзверы, вароты. Тэ'кля, ты завалі'ла дзве'ры? А то шчэ хто ўле'зя ў ха'ту. Дук. ЗАВА'ЛКА (зава'лка) жан. Гланда. Го'рло маё' балі'ць, во тут, зава'лкі гэ'тыя. Сав. ЗАВІНУ'ЦЦА (завіну'цца), -ну-ся, -неш-ся; зак. тр. 1. Хутка прыняцда за якую-небудзь справу. Мы як завіну'ліся, дак ско'ра апало'лі граду'. Цял. 2. Усхадзіцца, раскрычацца. Як завіне'цца, дак цэ'лы ве'чар бубні'ць. Цял
Дадатковыя словы
абоірамі, абулася, адразу, апалолі, баліць, бацінкі, бубніць, вечар, горло, грубыя, гэта, гэтыя, дзеду, заагрэх, заагрэхаў, забарсай, забарсаць, забаірскі, забольвацца, заболювацца, заболюваяцца, забрасні, забрасьні, забраісьні, забурмашысты, забурмашыстыя, забытноя, забьітное, завала, завалач, завалка, завалкі, завалу, заваліла, заваліць, завінецца, завінуліся, завінуцца, залежыць, заціснула, кепская, колькі, крэіпка, лапці, ляжыць, печы, полі, рабіць, скора, такія, трэба, тэкля, хазяіна, хату, хлопяц, цэлы, цяжолыя, ўлезя
13 👁