ДУШАГРЭ'ЙКА (душагрэ'йка) жан. Гл. гарсэт. Душагрэ'йка, бо ўсягды' душу' грэ'е, цяпло' стано'віцца. Шут., Варн. ДЫ ЛЕ'ЦЬ (дыле'ць) незак. тр. Імжаць. Але ш вот дошч, дылі'ць — дылі'ць цэ'лы дзень. Цял. ДЬГЛІ (ды'лі) толькі ў мн. Прыстасаванне для падвешвання набілід. Ця'шкія ду'жа ды'лі, то'лькі лі'шні грус у красна'х. Мільчы. ДЬГРЫ ЦЬ (ды'рыдь), -y, -ыш; зак. тр. Хлынуць. Кроў ды'рыла з ро'та. Дук. ДЭ'РБА (дэ'рба) жан. Жанчына высокага росту з тонкімі доўгімі нагамі. Не'ка патанча'ла, худо'ба зрабі'лася i тут то'ненька, адно но'гі до'ўгія, дэ'рба. Cae. ДЫСЭ'НІ (дысэ'ні) толькі ў мн. Узор. У ха'де ў іх хо'раша, ло'шкі засьцілаТодда пасьці'лкамі, які'я вы'тканы ў дысэ'ні. Бяс. E E (e). Ёісць. Чы'стая e, дак вы'ду ў чы'стум. Цял. Е'ЙНЫ (е'йны) займ. Яе. Е'йны кало'к убі'ты, каб ба'чыла што е'йная дзя'лка. Ляшч. ЕСТ (ест). Гл. e. Ест у яе' дзе'ці. Цял. Е'СЦЯКА (е'сьцяка). Гл. e. У на'шага са'нкі е'сьцяка. Дял. ё 'МКА (ё'мка) прысл. Прыгожа, добра. Так ё'мка ёй гэ'та ко'фта. Та'ся ве'льмі ё'мка кро'іць бу'рку. Дук. ё 'МКІ (ё'мкі) прым. Спрытны. Ва'ша ішчэ' ё'мкая ба'ба. Дук. Прыгожы, складны. Е'мкі ў яе' сын: c тіва'ру -харо'шы i c ста'ну. Дук. Ж ЖА'БА (жа'ба) жан. Карабатае месда на астрыі касы. Като'ры не ўме'е кляпа'ць, дык жа'баў больш наро'біць, як накле'пле. Так
Дадатковыя словы
баба, бачыла, бурку, ваша, вельмі, выду, вытканы, грэе, гэта, дзеці, дзялка, доўгія, дужа, душагрэйка, дылець, дыліць, дырыдь, дырыла, дысэні, дэрба, ейная, ейны, емкі, есцяка, есьцяка, жаба, жабаў, зрабілася, калок, каторы, кляпаць, кофта, краснах, кроіць, лець, лошкі, лішні, наклепле, наробіць, нашага, нека, ногі, пасьцілкамі, патанчала, рота, санкі, становіцца, стану, тася, тоненька, тівару, убіты, хаде, харошы, хораша, худоба, цэлы, цяшкія, чыстая, чыстум, якія, ёмка, ёмкая, ёмкі, ўмее
14 👁