ВЯЗЬМО' (вязьмо') ніяк. Перавясла. Вішн., Быт. Нешта ш у цябе' вязьмо' зусі'м сла'бае. Ня ўсьпе'ла зрабі'ць вязьма7. Ігр. ВЯЛГКІ (івялі'юі) прым. Доўгі. У на'шай Рыпі'ны вялі'кія валасэ7 былі7, як запляце7 касу7, да чуць ні па кале7на. Цял. ВЯРО'ВАЧНІКІ (вяро7вачнікі), адз. вяровачнік. Лапці з вяровак. Німа' канапе'ль віць вяро'ўкі на вяро'вачнікі. Пр. ВЯРНУ'ЦЬ (вярну'ць), -y, -еш; яезак. тр. Згарнуць кудзелю да прадзіва. Кудзе7лю ве7рнуць i праду'ць, хто на самапра7тку, хто на верацяно7. Быт. ВЯРШЫ'НКА (вяршы'нка) жан. Верхні слой на caлодкім малацэ, калі малако састоялася. Вяршы'нка састано'вілася на мле'ку, назьбіра'ла паўлітро'вы сло'ік вяршы'нкі івунь с тало' трохлітро'вага жбано'чка, што на стале7 стаі'ць. Бяс. ВЯТРО'УКІ (івятро'ўкі) жан. Басаножкі. Пазьбіва'ла вятро'ўкі, трэ'ба падбі'дь. Вішн. ВЯЧНІ'НА (вячні'на) жан. Не век векаваць. Мне тут ні вячні'на. Быт. ВЯША'К (вяша'к) мужч. Пятля для вешання адзення. Прышы'й, Гэля.вяіша'ік у ікуфа7йку, а то ін.а цьвііку' рве'цца. Пр. Г ГА'ДАСНЫ (га'датны) прым. Агідны. Ен такі7 га'дасны. B.B. ГА'ДКА (га'тка) прысл. Нецензурна. Яна' га'тка гаво'рыць. Дук. ГА'ДКІ (га'ткі) прым. Непрыгожы, брыдкі. Чалаве'к ён доўоры, але' зь лііца' га'ткі. Цял
Дадатковыя словы
вялікія, вярнуць, вяровачнікі, вяроўкі, вяршынка, вяршынкі, вятроукі, вятроўкі, вячніна, вяшак, вяішаік, гаворыць, гадасны, гадатны, гадка, гадкі, гатка, гаткі, гэ'ля.вяіша'ік, до^бры, жбаночка, зрабіць, зусім, канапель, млеку, назьбірала, нашай, падбідь, пазьбівала, паўлітровы, прадуць, прышый, рвецца, рыпіны, састановілася, слабае, слоік, стаіць, трохлітровага, трэба, чалавек, івяліюі, івятроўкі, ікуф<а7йку, ўсьпела
8 👁