в ВАГА'ЦЬ (вага'ць), -аю, -еш; незак. тр. Паглыбляць барозны пасля сяўбы жыта для сцёку вады. В. В Ніз. У нас по'ле пяшча'нае, i вага'ць жы'та ня на'да. Лях. ВАИЛАКР (байлакі'), адз. вайлак. Мяккія валёнкі. На вайлакі' тр.э'ба медь i калё'шы. Варн. ВАЛАСА'ТЫ (валаса'ты) прым. Проставалосы. ён i зімо'й хо'дзиць валаса'ты, рабі'ць няма' чаго'. Хож. ВАЛЁ'НКА (валё'нка) жан. Шапка з воўны. Валё'нка, калі' з во'ўны ва'лім ша'пку. Быт. ВАЛАСЕ'НЬ (валасе'нь) мужч. Нарыў ад касці. Мне Іва'ніха выліва'ла валасе'нь. У міне' валасе'нь быў на па'льцы. Дук. ВАЛНАВА'ЦЦА (валнава'цца) незак. тр. Кіпець. Суп зьняць c плі'ткі, ціі хай яшчэ' павалну'ецца? Цял. ВАЛО'УНІК (вало'ўнік) мужч. Будынак, у якім стаялі валы. Там быў вало'ўнік, дзе валэ' стая'лі, a по'тым той валю'ўнік разабра'лі. Цял. ВАРЫУНЯ' (варыўня') жан. Памяшканне для захавання бульбы i гародніны. Карто'плю на зіму' сы'палі ў варыўню'. Цял. ВА'ЛЬНУЦЬ (ва'льнуць), -y, -еш; зак. тр. Стукнуць, ударыць. A хма'ра ве'лька, нівазмо'жно б'е, як ва'льня — i або'іх забі'ла, гавязе'нску аграно'мшу i яго'. Cae. ВАЛЮХА'ЦЦА (валюха'цца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр. Перавальвацца з нагі на иагу. У Прузы'ны хада' така'я, ідзе' i валюха'яцца, як ка'чка. Цял. ВАЛЮ'ШКА (валю'шка) жан. Каівалак гліны. Зьбіва'ў глі'ну ў тро'ха ме'ншыя валю'шкі. Шут. ВАНДЗЭ'ЛАК (вандзэ'лак) мужч. Клунак. Вандзэ'лак ця'шкі навяза'ла. Цял. ВАНЦА'Ч (ванца'ч) мужч. Ванцак. Кап цябе ванца'ч схапі'ў ды лі атпусьці'ў. Цял
Дадатковыя словы
абоіх, аграномшу, атпусьціў, вагаць, валасаты, валасень, валнавацца, валоунік, валоўнік, вальнуць, вальня, валюхацца, валюхаяцца, валюшка, валюшкі, валюўнік, валёнка, валім, вандзэлак, ванцач, велька, вылівала, гавязенску, гліну, забіла, зьбіваў, зімой, калёшы, картоплю, качка, меншыя, навязала, нада, нівазможно, павалнуецца, пальцы, пліткі, поле, потым, прузыны, пяшчанае, рабіць, разабралі, схапіў, сыпалі, такая, троха, хмара, ходзиць, цяшкі, шапку, эба, іваніха
13 👁