ШМІ'НКА (шмі'нка) жан. Губная памада. Узяла' шміі'інку ды так разімаляіва'ла сабе гу'бы! За б. ШМОФГНУЦЬ (шмо'ргнуць), -y, -еш; зак. тр. Шпарка ўцячы. Шмо'ргнулі між людзе'й, то'лькі іх i ба'чыў. Ц ял. ШМО'ТАЦЦА (шмо'тацца), -аю-ся, -аеш-ся; неў зак. тр. Выконваць хатнія справы памаленьку, не спяшаючыся. А было' цё'пленька, я ўжо бо'сая хадзі'ла, капе'ц гэ'ты вьГнасіла, шмо'таюся. Сав. * ШМЭ'ЛЯЦ (шмэ'ляц) мужч. Шмалец. Зарэ'залі гусь, така'я жы'рная, мно'га шмэ'льцу ў гу'сі. Бяс. ІІШАФЫЦЬ (шна'рыць), -y, -ыш; незак. тр. Шукадь. Пашлі' шна'рыць, усё забра'лі. В. B. ШО'ПКА (шо'пка) жан. Месца, дзе складаюць дровы. У шо'пцы заўсё'ды каля' дроў тапо'р i піла' стаяць. Астр. ШПАРАВА'НЫ (шпарава'ны) прым. Шпакляваньк Шпарава'ны пол не прапуска'е паве'тра с-пад ні'зу. Бяс. ШПАФЫ (шпа'ры) толькі ў мн. Пазы ў дошках, каб дошка за дошку захадзіла. Шпа'ры былі' неглыбо'кія, а падло'га рассо'хлася. Бяс. ШПО'НКА (шпо'нка) жан. Кнопка. Шпо'нка — гэ'та што ўшыва'юць у блю'ску, калі' запіна'яцца. Ц ял. ШТАБНАВА'ЦЬ (штаібнава'ць), -ную, -нуеш; незак. тр. Страчыдь. Штабнава'ць на машьГні до'бра, рука'мі ні выштабну'яш гэ'даік. Ц ял. Ш ТРЫ'ФЛІК (штры'флік). Гл. манішка. ШтрьГфлікі ро'бяць c тане'йшай матэ'рыі. В аўк. ШУРА'К (шура'к) мужч. ПІвагер. Шураке' е'зьдзілі на пярэ'звы. Ц я л. ШУРПА'ТКА (шурпа'тка) жан. Бульба з шурпатай скурай. Ё'сьцяка не'кая шурпа'тка, то'ўстая карто'пля. Ц ял. ШУ'НУЦЬ (шу'нуць), -у, -еш; зак. тр. Наляцець, на
Дадатковыя словы
бачыў, блюску, босая, выштабнуяш, губы, гусі, гэдаік, гэта, гэты, добра, езьдзілі, жырная, забралі, запінаяцца, зарэзалі, заўсёды, капец, картопля, людзей, матэрыі, многа, неглыбокія, некая, нізу, паветра, падлога, прапускае, пярэзвы, разімаляівала, рассохлася, робяць, рукамі, такая, танейшай, тапор, тоўстая, трыфлік, цёпленька, шморгнулі, шморгнуць, шмотацца, шмотаюся, шмэльцу, шмэляц, шмінка, шмііінку, шнарыць, шопка, шопцы, шпараваны, шпары, шпонка, штабнаваць, штаібнаваць, штрыфлік, шунуць, шурпатка, ёсьцяка, ўшываюць
16 👁