ц ЦАДО'ВЫ (цадо'вы) прым. Спечаны ці звараны з цэду. На дзядэ7 пяку'ць цадо'выя блінэ7 (c аўся'нага цэ'ду) Ц ял. ЦАЛЕ'НКІ (цалё'нкі) толькі ў мн. Бульба, звараная цэлай. Паглядзі7, калі7 звары'ліся цалё'нкі, то аццадзі7. Еш цалё'нкі з гурка'мі ці качано'м. А зд з. ЦВЕК (цьвек) мужч. Цвік. Наступала на іржа'вы цьве7к — нарва'ла нагу7 аш да касьці7. Бяс. ЦВЕЛ (дьвёл) мужч. іКветкан'оснае «сдябло дььбулі. У цыв-ёл цы(бу7ля пайшіла7. Пр. ЦВЭ7ТАР (цвэ'тар) мужч. Світэр. Па7ша сама7 такі7 двэ7тар зьвяза7ла, што й магазі7нны ні дака'жа. Горкі. ЦЕЛЬПУКАВА'ТЫ (цялытукаіва'ты) прым. Нша'варотлівы. Ён цялыіукава'ты де'кі, ідзе7 i сьпі7ць. Ц ял. ЦЕ'ПЕРСЯ (ц-е'пірюя) пры сл. Даўіно. Калі ж гэ'та ба'цька іпрые'іхіаў? Це'ш-ріся ужо7. Якш. ЦЕФЛІЦА (дё'рліца) жан. Цёрла. Трэ'ба ўзяць дё'рлііцу i сьде'рді мак. Бяс. ЦЕЛЯПА'ЦЦА (целяпа'цца) незак. тр. Матадца. У мяне7 язык7 шчэ цяляпа'яцца. Д ук. ЦЕМ'Я (це7м'я) ніяк. Цемя. Мяне7 крэ'пка вы'дяла па цем'і. Д у к. іЦЕРАБІ'ЦЬ (цяіраібі'дь), -блю, -ібіш; незак. тр. Адразаць бацвінне. Учо'ра мы бру'шку цярабі'лі. Д у к. ЦЕ7НГЛЕ (цё'інгля) прысл. Заўтеды. Хліо'іпяд цё'йгля забяжы'ць. Ц ял. ЦІ'ХАЦЯ (ці'хаця) выкл. Ціха. Ці7хаця! Лю'дзі пры'йдуць, дык ня тіаігаіваіры'дь, каліі' ля'імант у ха'ця. Ж о р. ЦУ'іНДРА (іду'адра) жан., перан. Сухая, гл'інютая глеба, зверху парэпаная, патрэсканая. Глі'на сьсяда7я, што цу'ндра ро7бідца, i расьлі'на прапада'я. Сав. ЦУ'РАЧКА (цу'рачка) жан. Гл. цуркі. Hy, звыча'йна