ЎСІДЯГЦГ (усьцяхці'), -ну, -нет; зак. тр. Ўсцягнуць. Мяне' чуць' усьця'глі на вое. Дук. УСШЫПЕ'ЦЦА (ушшьвпе'ада), -плю-ся, -шш-ся; зак. тр. Узлаіваада. Як ушшьше'ўся на мяіне', дак до'уга ня хадзі'ў. Дук. УСЯГДЬГ (усягды') прысл. Заўсёды. Ле'та i зіма'— усягды' на во'зеры. Ляшч. УСЯДНО' (усядно') прысл. Усёроўна. Уеядно' ўстак/ ра'на. Дук. УТАПТА'ЦЬ (утапта'ць), -чу, -чаш; зак. тр. Увапхнуць. Бо'ты i ту'флі ў се'тку ўтапта'ла. Дук. УТАХЦГЦЬ (утахці'ць), -чу, -ціш; зак. тр. Увапхнуць. Утахці'ла ху'етку ў ігаіршчо'к ра'ізаім с палатня'ным, дак яіна' абле'вла. Дук. УТРАПЕ'НЫ (утрапё'ны). Шустры. Не'йкая ш ве'льмі ўтрапё'ная, усю'ды пасьпе'я перш за ўсіх. Цял. УТРА'ТНАЕ (утра'тнае) субст. прым. Затрачанае на барыш. Калі' дзе'ўка ні по'йдзя за'муш, а бары'щ папілі', то трэ'ба вярну'ць утра'тнае. Цял. УТУРО'ЧЫЦЬ (утуро'чыць), -чу, -чыш; зак. тр. Аддаць што-небудзь без толку. Утуро'чыў усе' гро'шы ёй, а то'лку ма'ла. Дук. УХВА'Т (ухва'т) мужч. Чалавек, які любіць браць чужое. Тжі' ухва'т, што нічо'та 'ні палажы' за ё'ю, бо падб.ярэ'! Цял. УЦІРА'ННІК (уціра'ньнік) мужч. Ручнік, якім уціраюцца. Уціра'ньішкі даўне'й былі' тка'ныя, a цяігіге'р ўсё бошьш кіра'імныя. Ігр. ' ; УЦУ'НДРЫ (уцу'ндры) прысл. Ушчэнт, удрузг. Паўлі'тру віна' брась — та'я буты'лка ўцу'ндры, разбі'лася, от што яна' вы'рабіла. Сав. ' ł УЦУЦУ'РЬІЦЬ (уцуцу'рыць), -у- -ъшу зак. тр. Ударыць. Ты што гэ'на задзіра'ешся, чаго' на мяне' лу'ітіш во'чы? Адыдзі' ле'пш, а то як уцуцу' руf
Дадатковыя словы
аблевла, барыщ, боты, бутылка, вельмі, возеры, вочы, вырабіла, вярнуць, грошы, гэна, даўней, дзеўка, доуга, задзіраешся, замуш, кіраімныя, лепш, лета, луітіш, мала, нейкая, нічота, палатняным, пасьпея, паўлітру, пойдзя, разбілася, рана, раізаім, сетку, тая, тканыя, трэба, туфлі, усшыпецца, усьцяглі, усюды, утаптаць, утахціла, утахціць, утрапены, утрапёны, утратнае, утурочыць, утурочыў, ухват, уцундры, уцуцурыць, уцуцурьіць, уціраннік, уціраньнік, уціраньішкі, ушшьвпеада, ушшьшеўся, хадзіў, хуетку, цяігігер, ігаіршчок, ўстакі, ўтаптала, ўтрапёная, ўцундры
10 👁