ваць, дапяікаць словам. Онь Марзалі'ха на рабо'ту ідзе'... Ба'ба стара'я, якая зь яе рабо'та, яна' ш ле'пшу рабо'ту выбіра'я, a малады'я злую'ць, што ўжо сма'ляць ёй, шта мало'чшыя ёй сма'ляць. Сав. СМЯ'ЛА (сьмя'ла) прысл. Смела. Цяпе'р, калі' вайны' німа', спіш сьмя'ла. Так. СНАВА'ХА (снава'ха) жан. Жанчына, якая снуе кросны. Зайшла' ўчо'ра я да сусе'ткі, а снава'ха ўжо за кро'снамі сядзі'ць. Заб. СНЕГАВГЦА (сьнегаві'ца) жан. Тоўстае снежнае покрыва. Харо'шы ўраджа'й паві'яен быць, ба'чыце, яка'я сьнегаві'ца, па зіме' віда'ць, што ўраджа'й харо'шы бу'дзя. Сав. СНУ'ЛЛЯ (сну'льля) жан. ł. Гл. губіца. У гу'пцы дзе'вяць ме'траў, а то быва'е во'сем. Гэ'та ўжо мала'я сну'льля. Бяс. 2. Пірыстаісаванне, п,ры дапамозе якога снуюць кросны. Я прыйшла' пазы'чыдь сну'льлі. Ваўк. СНЯГО'УЦЫ (сьняго'ўцы) мужч. Зімовы абутак в кароткімі халяўкамі. Фе'льчар сяго'ньня, но'выя сьняго'ўцы абу'ўшы, му'сіць, у Ве'нец по'йдзя. Пр. СО'УГАЦЦА (со'ўгацца), -ю-ся, -еш-ся; незак. тр~ Сланяцца без справы. Ic цэ'ха ў дэх со'ўгаўся. Дук. СПАВА'ЖНА (спава'жна) прысл. Павольна. Васі'ль спа/ва'жяа рабі'ў. Цял. СПАДНЯ'К (спадня'к) мужч. Парцяная спадніда. Хож. Але' ж i ніо'окі пала'ўся мне спадня'к, хоць ł c по'рту. Малм. СПАЗРЫ'ЦЬ (спазры'ць), -у, -ыш; зак. тр. Угледзець. Мало'е, а адра'зу спазры'ць, дзе i што. Клоч. іСіПАЛЯРЫЖАВА'іНЫ (спаляірыжаіва'ны) дзеепрым. Паралізаваны. Ляшч. У друго'й івё'сцы там дзя'цька ё'сць адзі'н спалярыжава'ны. Гіл. СПАРЫША'НКА (спарыша'нка) жан. Двайныя рады булыбы. У іапаірыша'нікі нява'жіна бу'льба, дро'ібная. Варн