шупік (Хізы, Ветк.); Зноў шупік быў у мяне (Забалацце, Раг.). ШУ'ПІЦЬ незак. разу медь. A яна ў цябе ўжо штось шупіць (Хальч, Ветк.+Аравічы, Хойн.; Грушаўка, Hap.). ПІУ'ПЛАЦЦЕ зборн., н. пажыткі. Убірайце якое шуплацце хутчэй, а то ўсё згарыць (Быч, Карм.+Дубраўка, Добр.). ШУР-ШУР-ШУР пазыўн. авечак. Шур-шур-шур, мае маленькія (Багданавічы, Карм.+Халочча, Чач.). Парами. шуркі-шуркі, шуТ'Шут, шутка-шутка, шушкашушка. ШУРАВАЦЬ незак. 1. малаціць (лён). Сённі мы пойдам лён шураваць (Быч, Карм.). 2. экспр., тое, што щпарыць у 1 знач. ён шуруе да суседа (H. Кузнечнае, Лоеўск.). 3. перан., асудж. траціць (грошы). Прывыкла шураваць чужымі грашыма (Дубраўка, Добр.). ШУРАК (ШУРЯ'К, ШУРЯ'К) м., тое, што швагор. То ж шурак (Мілашэвічы, Лельч.); Шуряк мой добры чалавек (Неглюбка, Ветк.); Майму шар'яку нядаўна opдзен далі (Краўцоўка, Гом. + Велін, Маканавічы, Рэч.; Дубраўка, Ч. Буда, Добр.). Параўн. шурын. ПІУРБАК м. цурбан. Щурбак атрэж мне (Неглюбка, Ветк.). ШУФКА ж., тое, што швая. Цэлую шурку епаліў, а холадна (Марозавічы, Б.-Каш.); Прывёз шурку дроў (Бабовічы, Гом.+Аравічы, Хойн.; Бярозкі, Гом.; Кароткавічы, Жлоб.; Ларышчава, Добр.; M. Аўцюкі, Kaлінк.; Піркі, Браг.; Чалюшчавічы, Петр). Параўн. швырок. ІПУРКІ-ШУ'РКІ выкл., тое, што шур-шур. Пакліч шуркі-шуркі (Карма, Добр.). Параўн. шут-шут, шуткашутка, шушка-шушка. ШУТ-ШУТ выкл., тое, што шур-шур. «Шут-шут» — тай1 маняць у нас авечак (Халочча, Чач. + Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. шуркі-шуркі, шутка-шутка, шушкашушка. ШУТА ж. карова (бязрогая). У нас у прошлым году шута була (Огадолічы, Лельч.). Параўн. шуты ў 2 знач. ЩУТАЧКА-ШУ'ТАЧКА выкл., пазыўн. ягнят. Шутачка-шутачка мая, хаДзі сюды (Бялёў, Жытк.). ШУ'ТКА ж. ягня. Схадзі, Колька, шутку выпусьць на хайпабегае (Шалыпы, Калінк.). УТКА-ШУТКА выкл., тое, што шур-шур. «Шутка
Дадатковыя словы
піуплацце, тачка-шўтачка, шар'якў, шаряку, швагбр, шутшут, шўплацце, шўпік, шўпіць, шўрку, шўркі-шўркі, шўруе, шўрын, шўтка, шўтка-шўтка, шўтку, шўты, шўшка, шўшка-шўшка
9 👁