Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

не маё нейкае неўдалае, мусіць, перабагаціла. краскі (Даманавічы, Калінк.). ў . СІРАЦГНКА аг., памяти да сірата'. Я ж сама cipaці'нкай гадавалася (Хізы, Ветк.). СІРЫ'ЧКА ж., заал. птушка. Сіры'чка нанясе яечак i сядзіць на іх (Аравічы, Хойн.). CITABA' ж. дрэва (трухлявае), Сі'тава на хату не пойдзе, не доўго пастаіць (Бялёў, Жьітк.); Ета сітава' — яна тут не выдзяржыць (Халочча, Чач.). СІ'ТАВЕЦЬ незак. трухлець, Спарахнець (аб дрэве). Нада паглядзець, каб драўніна не пачала сі'тавець (Халочча, Чач.). СГТАВЬІ прым. сітны. Сі'тавую муку для пірагоў бяруць (Юравічы, Калінк.). СГТКА I ж., заал. сітаўка. Сі'тка прыляцела., хутко лето (Махновічы, Маз.); Сутка ўсё па дарогах'любіць (Вышалоў, Петр.+Грушаўка, Hap.). CI'TKA (CI'TKO) II «. сетка (пчалярская). Без сі'тка не падыходзь нават да вулья (Багданавічы, Карм.); Надзень сі'тко на галаву, бо пчолы покусаюць (Бялёў, Жытк.). CI'THIK I м., бат. трава (балотная). Расце сі'тнік ёты на лугу на нізкіх мястах (Хізы, Ветк.+Пагост, Жытк.); Тры вазы Коля ўкасіў сі'тніку (Антонаў, Ельск.+Аравічы, Хойн.); На сырых мястах можно найсці сі'тнік (Неглюбка, Бетк.); Сі'тнік мала бярэ скот (Ламавічы, Акц.). Параўн. сітня'к. CI'THIK П м. хлеб (сітны). Сі'тнік вельмі. ўкусны .(Чалюшчавічы, Петр.). Параўн. сі'тніца. СІ'ТНІЦА ж., тое, што сІ'тнік II. Гаспадыня напякла сі'тніцы (H. Гута, Гом.+Уваравічы, Б.-Каш.). СІТНЯ'К м., бат., тое, што сі'тнік I. Сітня'к вусокі, як хвошч, па балоту расце кучкамі (Ручаёўка, Лоеўск.); Сітняку' ў нашых балотах хапае (Піркі, Браг.); Сітня'к i каровы добра едзяць (Піркі, Браг.+Пярэдзелка, Лоеўск.). СКАБА' ж., перан. жанчына (худая). От ужэ Анюта вусахла, скаба' (Калінічы, Hap). ' ■ СКАБА'ЧКА ж., nepan., памяти, да скаба. Ніна, заатэхнік, такая скаба'чка што далей некуды (Крыўск, Б.Каш.). СКАБІ'ЦЬ незак. скрэсці (бульбу). Скабі' ножыкам, 10. Зак