Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

ЙАЛАДЗІ'ЦА ж. 1. жанчына (маладая, замужняя). Мая нявестка добрая маладзща (Копань, Рэч.); Дык яна ж маладзща ўжэ (Гарывада, Рэч.); 3 цеста паляніца, з дзевачкі маладзща (Грамавічы, Жлоб.); 2. жонка. Мая маладзща як паехала да Ніны, дак ужэ другая нядзеля ідзе (Кавака, Браг,); Першая маладзща яго луччая была,, чым другая (Тульгавічы, Хойн.-f Бабовічы, Гом.; Баравікі, Светл.; Беразнякі, Петр.; Ліпнякі, Лоеўск.; Неглюбка, Ветк.; Халочча, Чач.). МАЛАДЗГЧКА ж., памянш. да маладзіца. Да маладзічка така зрабілася, як шчучка (Аравічы, Хойн.); А тая маладзічка, кажуць, нічога так: i гаваркая, дай рабацяшчая (Каменка, Маз.).. МАЛАДНЯ'ЧА зборн. маладняк (маладыя дрэвы). Расце, расце маладняча, праз год лісцем зашуміць (Марозавічы, Б.-Каш.). МАЛАДУ'ХА ж. маладая. Сама, маладуха адбівала паклоны (Холмеч, Рэч,); Прыбіраюць маладуху, а іна ўсё плача i плача (Шылавічы, Чач.). Параўн. малодка. МАЛАДЧА'Й м., бат., малачай. Маладчай жоўтым цветам цвіцець, яго евінням рвуць (Марозавічы, Б.-Каш.). Параўн. маладчак, малайчак, малакан, малачии I, малачак, малачняк. МАЛАДЧА'К м„ бат., тое, што маладчай. Маладчак даюць каровам, его многа даваць нільзя: малако будзя горкая (Бабовічы, Гом.); Свінням i крапіву, i лабаду, i маладчак рвуць (Холмеч, Рэч.-ЬСаўгасная, Б.-Каш.). Параўн. малайчак, малакан, малачай I, малачак, малачняк. . М АЛАЗОФНЫ прым. падслейаваты. Гэты сын мой змалку малазорны (ІІІырокі, Б.-Каш.). МАЛА'Й м., кул. дранікі. ПокІ свежыя, i мала! смачный (Заспа, Рэч.); Дак пеклі малаІ да дух бавілі (Прыстанскае, Браг.). МАЛА'ЙНЯ ж. маланка. Бліскае малайня,' грыміць гром (Палессе, Чач.). Пара.ўн. малання. МАЛАИЧА'К м., бат., тое, што маладчай. Там было многа малайчаку (Дзянісавічы, Калінк.). Параўн. uaладчак, малакан, малачай I, малачак, малачняк. МАЛАКАЕ'Д м., зневаж. малакавоз. Малакаёд паехаў (Славань, Светл.). МАЛАКА'Н м., бат., тое, што маладчай. У міне.на 9 Зак