Супы i макароны, харчы вядомы (Вуглы, Нар.); Бежы хуценька атстаў макароны, бо ўсё малако вубежыць (Заходы, Лельч. + Галоўчыцы, Нар.; Забалацце, Раг.; Залессе, Чач.; Іванаўка, Хойн.; М. Аўцюкі, Калінк.; Насовічы, Добр.; Неглюбка, Ветк.; Ляскавічы, Петр.; Л гобань, Б.-Каш.). Параўн. макароны. МАКАРО'НЫ тое, што макарон/ Макароны купіла, глядзі, усе буквы е (Іванаўка, Хойн.). МАКАТО'УША ж., груб, галава. Што ты пішаш, макатоўша дурная (Белы Пераезд, Петр.). Параўн. макатрыга. МАКАТРА' м. макацёр. Ето велікая чарап'яная міска для мёду макатрби звалася (Маркавічы, Гом.). Параўн. макаўніца II, макітра, макотра. МАКАТРЫ'ГА м., перан., тое, што макатбуша. Нацёг шапку на макатрыгу (Баравікі, Светл.). МА'КАУКА I ж. 1. тое, што макавіна. Макаўкі сёлета дробненькія ў мяне (Баравікі, Светл.); Не рвіце макаўкі, зілёныя яшчэ (Марозавічы, Б.-Каш.); Зрэж макаўкі, ваны паспелі i мак сыплецца (Сямёнаўка, Рэч.). Параўн. макаўніца; 2. верх (галавы). Хлопчык ударыўся макаў* кай (Баравікі, Светл.). + (Даманавічы, Калінк.; Забалацце, Раг.; H.-Дурова, Акц.; Халочча, Чач.). Параўн. макушка. МА'КАУКА II ж., бат. гарлачык. Колькі макавак у завадзі (Марозавічы, Б.-Каш. +Грушаўка, Hap.; Піркі, Браг.)7 МА'КАУНІК м. 1. тое, што макавшие. Вырві макаўнік, ён мяшае на градзе (Грамавічы, Жлоб.). Параўн. маковішча, макбунік; Z тое, што макавік. Макаўнікі ўдаліся вельмі смачныя (Целяшы, Гом.). Параўн. маковік. МА'КАУНІЦА I ж., тое, што макавіна. Мак цвіце, потым завязваецца ў макаўніцы (Піркі, Браг.). Параўн. макаўка I у 1 знач. МА'КАУНІЦА II ж., тое, што микатра. У Ганінай макаўніцы добра трэцца мак (Уваравічы, Б.-Каш.). Лараўн, макі'тра, макотра. МАКАЦЕРАЧКІ толькі мн. спарыш. Пасуда такая была — мДкацёрачкі — гліняныя гаршчочкі, злучаныя ручкай (Холмеч, Рэч.). М АКАЦЁРЧЫ К м гаршчок з вушкамі. Ідзі-тка, дзетка, прынясі макацёрчык (Неглюбка, Ветк.); Мака
Дадатковыя словы
кбвік, макароні, макатбўша, макатоуша, макатрбй, макаука, макаунік, макауніца, макбвішча, макбтра, макбўнік, макўшка, мйкатра, чарапяная
3 👁