Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КЕ'ПСТВА н. здзек, Хтосьді c Кіява аткрытку Map'i на кёпства прыслаў (Асфагляды, Браг.). КЕФАНСКІ м. халаецяк (немалады). А ён у нас ікёранскі, c трыдцаць дзевятага году, a шчэ нІ жэніцца (Хіз.ы, Ветк.). KEPACI'HKA ж. лямпа. Як толькі прападаў свет, запальвалі кераршку (Марозавічы, Б.-Каш.). КЕ'УБУХ м., тое, што каўбух у 2 знач. Кёўбух надападвееіць дзе-нібудзь на столі (Мормаль, Жлоб.). Яараўн. кёндзюх: КЕ'УЛЯЦЬ незак. дажываць (век). Мой бацька ўжо чуць кёўляе (Паганцы, Светл.+Вішанькі, Ельск.; Прудок, Каліінк.; Турбінка, Маз.). КЕ'УЦАЦЬ незак. пэдкаць. Што ты там кёўцаеш? (Замошша, Лельч.). КІВ'ЭЙЗЭР м. тэлэвізар. Пойдэм сёння да суседа кн вэйзэр глядзець (Грушаўка, Hap.). КРДАНЬШЧЬГК м. сеялыпчык, Дома было ў нас пядь кіданьшчыкаў (Неглюбкк, Ветк.). КІЕФАШНІК зборн. сцяблы (кукурузы). Кіёвашнік пывырывай ды злажы ля хлева (Літвшавічы, Чач.). Параўн. кіёўнік, кіюіпшік, кіядінік у 1 знач., кіяшьіна, кукурузнік I. КІЁ'К I м. 1. памянш. да кій. Кійком яго гані, кійком (Хвойнаё, Хойн.); 2. тычка. Пайду пастаўлю кійкі для квасолі (Баравікі, Сіветл.); 3. тое, што калатушка у 1 знач. Бойку i кійка памыеш i павесіш на сошку (Дзяржынек, Нар.); Падай мне кі&к масла збіць (Забалацде, Раг.); 4. клін (у.навЫ)- А ўчорэ дак мой кіёк у навоі зламаўся (Вялікае Поле, Петр.+Каравадічы, Рэч.; Кароткавічы, Жлоб.; Лубень, Нар.; Ручаёўка, Лоеўск.; Старажоўды, Жытк.): Параўн. кіянка, краставіна, круг IV. KIE'K II M.f бат. катах. У печы вунь цэлая кайструля кійкоў (Чкалава, Гом.); Дзеці, бярыце, ешце кійкі (Хальч, Гом.+Грушаўка, Добр.; Хізы, Ветк.). Параўн. кіёўка, кіюдіка, кіян, кіях. КРЁУКА ж.утое, што кіёк II. Шглянь, якая ладная кіёўка, еш (Залессе, Чач.); Ой i любяць жа кіеўкі етые мае ўнукі (Хізы, Ветк.). Параўн. кікншка, кіян, кіях.. КРЁУНІК зборн., тое, што кіёвашінік. Усе кіяны паабламала, адзін кіёўнік тырчыдь (Хізы, Ветк.). Параўн. кіюішнік, кіяшнУ у 1 знач., кіяішынагкукурузнік I. КІЗО'К м. вышкі. Скінь з кізка сена (Грабава