Браг.); У старой канаплянцы можна зелле насідь (Kiрава, Браг.+Грушаўка, Нар.; Кавака, Браг.; Махновічы, Маз.; Рудня, Каменева, Лоеўск.; Харомцы, Акц.). КАНАТО'П м. багна. Станет на канатоп i не выцягнеш нагу (Дзям'янкі, Добр.). КАНАФА' ж. тканіна. Канафа — ета сіцец такі быў палосачкамі, уродзі атласныя палосачкі (Барталамееўка* Ветк.). Параўн. канволь. КАНА'ЦЬ незак., груб. 1. паміраць. Ох ł страшна глядзець, як чалавек канае (Баравое, Лельч.); 2. чакаць (доўга). I чаго ты тут канаеш? (Углы, Ельск.); 3. кленчыць. Прышлі ка мне, прысталі i канаюць: «Дай да дай». Ну дык i аддала паследняе (Быч, Карм.+Беразнякі, Петр.; Пярэдзелка, Лоеўск.). Параўн. канькаць, канючыць. КАНВО'ЛЬ м., тое, што канафа. Канволь — ета матэрыя такая на ангеркі, кохты такія шылі длінныя (Барталамееўка, Ветк.). КАНДЗЕФ м. суп (бульбяны). Добры сёння атрымаўся кандзёр (Б.-Люшава, Б.-Каш.). КАНДЗКУХ м. жывот. Ого кандзюх распетаў, як у буржуя (Палессе, Чач.). КАНДОФІК м., тое, што калдун II. Надаела мне табе кандобікі гатовіць (Рудня-Бурыцкая, Лоеўск.). Параўн. кандьгбаль. КАНДУ'ЛА аг. падмаяшчык. Арыштавалі кандулу (Акцябрскі, Акц.). КАНДЬГБАЛЬ м., тое, што калдун II. Кандыблі гатуюць з бульбы i мяса (Любань, Б.-Каш.). Параўн. кандобік. КАНЕ'УНІЦА 'ж., зневаж. жанчына (моцная). Ba пашла канёўніца гэтая (Стаўбун, Ветк.). КАНЕ'ЧНІК м. дубец (апошні пры пляценні котика). Канёчнік ужо бярэдца трохі таўсцейшы, чым рэбры (Кароткавічы, Жлоб.)КАНЁ'К I м. канёк (для катания na лёдзе). Колісь канькі дзелалі самі, а цяпер у магазіне купляем (Баравікі, Светл.). КАНЁ'К II 'м. вільчык. Глянула і чуць не самлела: залез малы на саімы верх крыты, на канёк ажно (Косаль, Карм.); Канёк прыбі,ваюць ці на чарапіцы ді шыферы. (Піркі, Браг.); Мы зрабілі канёк, каб крыша не цякла (Кароткавічы, Жлоб.+Баравікі, Светл.; Гарадзец, Раг
Дадатковыя словы
дббік, дзямянкі, калдўн, канатбп, канаць, кандббікі, кандула, кандўлу, канеуніца, канечнік
15 👁