Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

лаць, калі пасуды нІ было, то c каганкі так елі, што за вушамі тр'ашчала, a ціпер усе на тарелачцы паднясі (P. Бурыцкая, Лоеўск.). Параўн. каранёўка, каўган, каўганка у 1 знач., коган. КАГА'ТА ж. стог. Кагату замачыла вадой (Нісімкавічы, Чач.). ў КАГУ'Т м. певень. Ba ўсіх дварах быў чуваць спеў кагутуноў (Камаровічы, Петр.). КАДА'УБ м. бочка (драўляная). Кадаўб часцей усяго з ясеня рабілі (Іванаўка, Хойн.); А мы тады соль насыпал! ў кадаўб (Запясочнае, Лельч.); Ў Аўдоцці ў кладоўцы стаіць мо тры кадаўбы з мукою (Пясчанікі, Жытк.+Камаровічы, Петр.); От калісь столькі кадаў. баў у мене було (Піркі, Браг.). Параўн. кадаўба I у 1 знач., кадоўб I, кадоўба, кадуб, кайдоб, каўдоб. КАДА'УБА I ж. 1, тое, што кадаўб. Насыналі ў кадаўбу мукі (КапаНь, Рэч.); Калі кадаўба без клёпак, то ў ёй збожжа (Краснае, Рэч.); 2. ступка. Ета, во ўздор таўклі ў кадаўбі'(Барталамееўка, Ветк.). Параўн. кадбуб I, кадбуба, кадуб, кайдоб, каўдоб. КАДАУіБА' II ж. 1. сажалка. У кадаўбе язя злавіў (Прудок, Калінк.); 2. выбоіна (на дарозе). Кадаўбу паўбівалі на дарозе (Прудок, Калінк.); 3. кар'ер. Торхкапалі, дак кадаўба асталася (Палессе, Чач.). Параўн. кадбуб II, катавша. КАДО'УБ I м. тое, што кадаўб. Без кадбуба. абыйсцісь можна (Галоўчыцы, Hap.). Параўн. кадаўба I, кадбуба, кадуб, кайдоб, каўдоб. КАДО'УБ II м., тое, што кадаўба II. Дзеці пайшлікупацца ў кадбуб (Антонаў, Ельск.). КАДО'УБА ж., тое, што кадаўб. Ссыпем гэтае зернё ў кадбубу (Баравікі, Светл.). Параўн. кадаўба I, кадбуб I, кадуб, кайдоб, каўдоб. КА'ДУБ м., тое, што -кадаўб. Адзыч мне кадуб, хачу заліць сваё плацце (Аравічы, Хойн.). Параўн. кадаўба I, кадбуб I, кадбуба, кайдоб, каўдоб. КАДУ'К м. лясун, чорт. Не палохай мяне сваім кадуком, бо я не думаю яго баяцца — я не c пуглівых (Буйнавічы, Маз.). КАЕ'Т (каёт) ж. сшы.так. У каёце я так пісала, што люба глянуць було (Буйнавічы, Маз.); Ідзі i вазьмі каёт у лаўцы (Запясочнае, Маз.). КАЖАНЁ' памяти, да кажан. Кажанб маЛёнькае